tag:blogger.com,1999:blog-50269390288282301142024-03-13T16:23:48.286+02:00αλσος...για έναν περίπατοdimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.comBlogger209125tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-89349343122461926942014-01-08T21:38:00.001+02:002014-01-08T21:38:29.302+02:00Οι γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2insight4.files.wordpress.com/2014/01/1-krishnamurti-profile.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="1-krishnamurti-profile" class="aligncenter size-medium wp-image-2233" src="http://2insight4.files.wordpress.com/2014/01/1-krishnamurti-profile.jpg?w=211&h=300" /></a></div>
<span class="userContent">Οι γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους δεν
είναι εθνικιστές, δεν ταυτίζονται με καμιά χώρα, γιατί η λατρεία της
πατρίδας φέρνει τον πόλεμο, που σκοτώνει ή ακρωτηριάζει τα παιδιά τους.<br />
Οι γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους θα ανακαλύψουν ποια <span class="text_exposed_show">είναι
η σωστή σχέση με την ιδιοκτησία, γιατί το ένστικτο κτητικότητας έχει
δώσει στην ιδιοκτησία μια τεράστια και ψεύτικη σημασία που καταστρέφει
τον κόσμο.<br />
Οι γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους δεν ανήκουν σε καμιά οργανωμένη
θρησκεία, γιατί το δόγμα και η πίστη διαιρούν τους ανθρώπους σε
αλληλοσυγκρουόμενες ομάδες, δημιουργώντας ανταγωνισμό και έχθρα.<br />
Οι γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους θα εγκαταλείψουν το φθόνο και την
αντιπαλότητα και θα βαλθούν να αλλάξουν ριζικά τη δομή της σημερινής
κοινωνίας.<br />
Όσο εκείνο που επιθυμούν οι γονείς για τα παιδιά τους είναι η δύναμη, η
επιτυχία και οι υψηλές θέσεις, δεν υπάρχει αγάπη στην καρδιά τους, γιατί
η λατρεία της επιτυχίας ενθαρρύνει τη σύγκρουση και την αθλιότητα.<br />
Το να αγαπάει κανείς τα παιδιά του σημαίνει ότι βρίσκεται σε πλήρη
επικοινωνία μαζί τους κι ότι φροντίζει να έχουν τη σωστή εκπαίδευση, που
θα τα βοηθήσει να αποκτήσουν ευαισθησία, νοημοσύνη και ψυχική
ισορροπία.<br />
(…) Η νοημοσύνη δεν έχει καμιά σχέση με το να περνάει κανείς τις
εξετάσεις του σχολείου. Νοημοσύνη είναι η αβίαστη, χωρίς διεργασίες της
σκέψης, αντίληψη που κάνει τον άνθρωπο δυνατό και ελεύθερο. Για να
ξυπνήσουμε τη νοημοσύνη σ’ ένα παιδί, πρέπει να αρχίσουμε να
καταλαβαίνουμε εμείς οι ίδιοι τι είναι νοημοσύνη.<br />
Πώς μπορούμε να ζητάμε από ένα παιδί να συμπεριφέρεται με νοημοσύνη,
όταν δεν υπάρχει νοημοσύνη σε πάρα πολλά πράγματα που κάνουμε εμείς οι
ίδιοι;<br />
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι δυσκολίες του μαθητή, αλλά και οι δικές
μας: οι συσσωρευμένοι φόβοι μας, η δυστυχία και οι απογοητεύσεις μας,
από τα οποία δεν έχουμε ελευθερωθεί. Για να βοηθήσουμε το παιδί να έχει
νοημοσύνη, πρέπει πρώτα να γκρεμίσουμε μέσα μας τα εμπόδια εκείνα που
μας κάνουν στενοκέφαλους και απερίσκεπτους.<br />
Πώς μπορούμε να μάθουμε στα παιδιά να μη ζητάνε προσωπική εξασφάλιση, όταν την αναζητάμε εμείς οι ίδιοι;<br />
Τι ελπίδα υπάρχει για το παιδί αν εμείς, που είμαστε γονείς και
δάσκαλοι, δεν είμαστε ευαίσθητα ανοιχτοί στη ζωή, αν χτίζουμε
προστατευτικά τείχη γύρω μας;<br />
Για να ανακαλύψουμε την αληθινή σημασία αυτής της πάλης για ασφάλεια,
που προκαλεί τέτοιο χάος στον κόσμο, πρέπει να αρχίσουμε να ξυπνάμε τη
δική μας νοημοσύνη έχοντας επίγνωση των ψυχολογικών μας διαδικασιών
πρέπει να αρχίσουμε να αμφισβητούμε όλες τις άξιες που τώρα μας
εγκλωβίζουν.<br />
Δεν πρέπει να συνεχίσουμε να ακολουθούμε απερίσκεπτα τα μοντέλα με τα οποία έτυχε να μεγαλώσουμε.<br />
Πώς μπορεί να υπάρξει ποτέ αρμονία μέσα στο άτομο, κι επομένως στην κοινωνία, όταν δεν κατανοούμε τον εαυτό μας;</span></span><br />
<a href="http://www.kastaniotis.com/book/978-960-03-5504-8" target="_blank">Κρισναμούρτι «Η εκπαίδευση και το νόημα της ζωής», μετάφρ. Ν.Πιλάβιος, εκδ.Καστανιώτη</a></div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-88132863061288683242013-10-18T17:20:00.000+03:002013-10-18T17:21:48.622+03:00Conversation with Buddhist Scholars<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="375" mozallowfullscreen="" src="//player.vimeo.com/video/77065376" webkitallowfullscreen="" width="500"></iframe> <a href="http://vimeo.com/77065376">Conversation with Buddhist Scholars</a> from <a href="http://vimeo.com/user2380505">insight</a> on <a href="https://vimeo.com/">Vimeo</a>.<br />
<br />
<br />
<div class="post-2098 post type-post status-publish format-standard hentry category---- category-3884812" id="post-2098">
<br /></div>
Κρισναμούρτι:Βλέπετε την αλήθεια-την αλήθεια αυτού του πράγματος- ότι
η ταύτιση είναι η ρίζα του “εγώ”, μαζί με τη σκέψη και όλα τα υπόλοιπα;
Αυτό είναι απόλυτο γεγονός, όπως είναι μια κόμπρα, όπως κάποιο
επικίνδυνο ζώο, όπως είναι ένας γκρεμός, όπως όταν πάρεις κάποιο
θανατηφόρο δηλητήριο. Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμία ταύτιση απολύτως όταν
δεις τον κίνδυνο.Τί σχέση έχω τότε με τον κόσμο,τη φύση, με τη γυναίκα
μου, τον άνδρα, το παιδί; Όταν δεν υπάρχει ταύτιση, μπορεί τότε να
υπάρχει αδιαφορία, σκληρότητα, βαρβαρότητα; Λες: ” Εγώ δεν ταυτίζομαι”
και γίνεσαι ψηλομύτης;<br />
Δρ.Ραχούλα: Αυτό θα ήταν πολύ εγωιστικό.<br />
Κρισναμούρτι: Όχι, όχι εγωιστικό. Αυτό είναι που θα συμβεί;<br />
Δρ.Ραχούλα: Όχι.<br />
Κρισναμούρτι: Όχι, κύριε, δεν μπορείτε να λέτε απλώς, όχι. Γιατί όχι;
Αυτό θα συμβεί αν έχεις δει την αλήθεια αυτού του πράγματος,
διανοητικά.</div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-49880070288484195302013-10-01T14:13:00.000+03:002013-10-01T14:14:17.466+03:00«Ζωή δεν έχεις για να ζήσεις, προσμένεις κάτι άλλο…»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="newsletterTitle m0T0B f11 fontNormal black">ΜΑΡΙΕΤΑ ΔΗΜΟΥΛΑ¨ </span><span class="newsletterTitle m0T6B f13 fontNormal black displayBlock">01.10.2013</span><a href="http://www.blogger.com/null" name="top"></a><br />
<div class="singleImage">
<img alt="" src="http://www.doctv.gr/webtop/modules/_repository/images/wire_590.jpg" /></div>
Πρώτα σε ξεχειλώνουν. Ύστερα σε γυρνάνε ανάποδα να ξεράσεις κέρματα,
καρδούλες, συνδετήρες και γραφειακή ύλη. Με το στομάχι πλυντήριο και το
μυαλό χαλασμένο, λοιπόν, σε φέρνουν πάλι στα κανονικά σου, και για να μη
διαλυθείς, σε ράβουν στο πάτωμα με κλωστή τύπου «Φόβος». Και εσύ
χωλαίνεις από μέσα και το μυαλό μια μαύρη τρύπα, και τότε έρχεται
κάποιος από τα παλιά κι από τα έμπειρα, να σε συμβουλέψει, να στάξει
σοφία και επιβίωση πάνω σου και το μόνο που ψιθυρίζει είναι ένα:
«Περιχαρακώσου!». Κι εννοεί να ρίξεις ένα συρματόπλεγμα, τίποτα να μη σε
αγγίξει, καμία πινέζα να μην πιάσει κόκκαλο και το μόνο που να κοιτάς
να είναι η δουλειά σου.<br />
<br />
<b>Η δουλειά σου, που απαιτεί σκυφτό κεφάλι, ένα ατέρμονο σκάσε και
κολύμπα κι όλο να ανεβαίνουν οι στοίβες, και όλο να παίρνει νύχτα και
συ κυπαρισσάκι σκυφτό πάνω από μονάδες και deadlines. </b>Γραμμές
θανάτου, και το αντικαρκινικό τίγκα στην απελπισία και στα φυλλάδια για
περούκες. Θα ‘θελες αυτή η τρομοκρατία να μη σου ‘χε κόψει τα χέρια κι
όλες οι εκπνεόμενες συλλαβές σου να μην ήταν τόσο ψεύτικες, τόσο
πλαστικές.<br />
<br />
Βέλη τρυπάνε τη σκέψη σου με αυτό το «Περιχαρακώσου!». Βρες μια ζωή για
να μη σε απασχολεί, τίποτα άλλο, αλλά η ζωή, αγάπη μου, θέλει χρόνο,
κόπο και χιλιόμετρα, κι ο κάθε φίλος έχει τα δικά του ζόρια. <b>Ζωή
δεν έχεις για να ζήσεις, προσμένεις κάτι άλλο, χαρά σου η Παρασκευή με
μια λιγότερη στοίβα, να ανασάνεις λίγο, ώρα απογευματινή και η
Βασιλίσσης Σοφίας όμορφη, για κάπου, για μία στιγμή φωλιάζουν στην
άσφαλτο όλες σου οι προσδοκίες.</b> Θα δάγκωνες τον ήλιο αν ήθελες,
αλλά το μυαλό σου αποσπούν άλλα πράματα. Κι έτσι θολός και στεγνωμένος,
σε μια προσπάθεια να αποφύγεις τη δίνη των δικών σου σφαλμάτων,
συνεργείς στις αποφάσεις των άλλων.<br />
<br />
Και δε σε βοηθά πουθενά αυτό το κείμενο, όλοι στα λόγια όταν πατάμε όμορφα τα βρίσκουμε. <b>Η δημοκρατία -χρόνια τώρα- είναι μια τέχνη λόγου και περιωπής. Στα λόγια των άλλων όταν πατάς, όμορφα τα βρίσκεις. </b>Στις πράξεις όμως πέφτεις στην τρύπα και σκοτώνεσαι.<br />
<br />
Πηγή: <a href="http://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG5030">http://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG5030</a></div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-48468276751407366082013-09-19T20:59:00.001+03:002013-09-19T20:59:09.460+03:00«Συναντήσαμε τον εχθρό: εμείς είμαστε ο εχθρός»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal">
<a href="http://2insight4.files.wordpress.com/2013/09/420174_434821839935618_2113527587_n.jpg"><img alt="420174_434821839935618_2113527587_n" class="aligncenter size-medium wp-image-2042" height="191" src="http://2insight4.files.wordpress.com/2013/09/420174_434821839935618_2113527587_n.jpg?w=300&h=191" width="300" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
Είστε, λοιπόν, ολόκληρη η ανθρωπότητα. Ξέρετε τι
σημαίνει αυτό; Εάν το δεχτείτε απλώς σαν ιδέα τότε απομακρύνεστε από το
γεγονός, από την αλήθεια του, από την πραγματικότητά του, από την ουσία
του. Όταν υπάρχει αυτή η πραγματικότητα, αυτή η αλήθεια – ότι είστε η
υπόλοιπη ανθρωπότητα – τότε όλη κίνηση της ζωής αλλάζει. Δεν θα μπορείτε
να σκοτώνετε κάποιον άλλον γιατί τότε θα σκοτώνετε τον εαυτό σας. Ήταν
ένας Αμερικανός στρατηγός – έχω ξεχάσει τ’ όνομά του. Πήγαινε να
πολεμήσει και συναντάει τον εχθρό. Και αναφέρει στο αφεντικό:
«Συναντήσαμε τον εχθρό: εμείς είμαστε ο εχθρός». Καταλαβαίνετε;
Συναντήσαμε τον εχθρό στο πεδίο της μάχης αλλά εμείς είμαστε ο εχθρός- ο
εχθρός είναι… εμείς.</div>
<div class="MsoNormal">
Έτσι, όταν υπάρχει αυτή η αλήθεια ότι είστε
ολόκληρη η ανθρωπότητα, πλαγιάστε μαζί της, ψάξτε την βαθύτερα,
ψηλαφήστε την, ούτε να την αρνείστε ούτε να την δέχεστε, αλλά καθώς το
ποτάμι κυλάει μπείτε μέσα και θα δείτε τι βαθιά μεταμόρφωση συμβαίνει.
Μια μεταμόρφωση που δεν είναι διανοητική, φαντασιόπληκτη, συναισθηματική
ή ρομαντική. Σ’ αυτήν υπάρχει ένα τρομερό αίσθημα συμπόνιας, αγάπης. Κι
όταν υπάρχει αυτό, θα δράτε σύμφωνα με την υπέρτατη νοημοσύνη .</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<a href="http://www.kastaniotis.com/book/978-960-03-0483-1" target="_blank">Κρισναμούρτι “Η τέχνη της ζωής” μετ.Ν.Πιλάβιος,εκδ.Καστανιώτη</a><br />
<br />
Πηγή: <a href="http://2insight4.wordpress.com/">http://2insight4.wordpress.com/</a></div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-90303174705243100962013-09-14T14:29:00.001+03:002013-09-14T14:29:37.528+03:00Εισαγωγή στον Κρισναμούρτι <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/JqG85SKFOmM" width="420"></iframe><br /></div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-79979022713578897952013-09-05T10:07:00.001+03:002013-09-05T10:07:03.175+03:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h2>
<a href="http://www.paramithas.gr/voucamvilia/" rel="bookmark" title="Permanent Link to Η βουκαμβίλια">Η βουκαμβίλια</a></h2>
<a href="http://www.paramithas.gr/wp-content/uploads/2013/09/Voukavilia.jpg"><img alt="" class="alignnone wp-image-8361" height="346" src="http://www.paramithas.gr/wp-content/uploads/2013/09/Voukavilia.jpg" title="Voukavilia" width="400" /></a><br />
Το πρωί ο Αλέξανδρος, ο εγγονός μου που τον έχετε γνωρίσει από
διάφορα posts εδώ, πήγε για πρώτη μέρα στο Σχολείο, στην Πρώτη
Δημοτικού. Το Σχολείο του αρχίζει νωρίτερα, αλλά σε λίγες μέρες,
αρχίζουν τα μαθήματα σε όλα τα σχολεία. Και να που πριν λίγη ώρα, στο
βιβλίο του Κρισναμούρτι που μεταφράζω αυτόν τον καιρό – «Η μόνη
επανάσταση» – έπεσα σε ένα κομμάτι όπου ο Κρισναμούρτι μιλάει για ένα
Δάσκαλο του Δημοτικού Σχολείου, στην Ινδία, που τον επισκέφτηκε για να
συζητήσουν. Ε, μπορώ να μην σας μεταφέρω εδώ αυτό το κομμάτι και να το
αφιερώσω σε όλους τους Δάσκαλους και τις Δασκάλες του Δημοτικού;
Διαβάστε το και θα καταλάβετε γιατί έβαλα αυτόν τον τίτλο κι αυτή τη
φωτογραφία που βλέπετε.<br />
Καλό βράδυ<br />
<span style="color: blue;"><em><strong>Π.</strong></em></span><br />
Ο επισκέπτης μας ήταν δάσκαλος Δημοτικού. Ήταν Βραχμάνος, με ένα καθαρό dhoti<a href="http://www.blogger.com/null" title="">*</a>,
ξυπόλητος και φορούσε ένα Ευρωπαϊκό πουκάμισο. Ήταν καθαρός, με
διαπεραστικό βλέμμα· είχε φανερά ευγενικούς τρόπους και ο χαιρετισμός
του ήταν μια επίδειξη της ταπεινοφροσύνης του. Δεν ήταν πολύ ψηλός και
μιλούσε αγγλικά αρκετά καλά, αφού ήταν δάσκαλος αγγλικών στην πόλη. Είπε
ότι δεν κέρδιζε πολλά και όπως όλοι οι δάσκαλοι στον κόσμο πολύ δύσκολα
τα έβγαζε πέρα. Φυσικά ήταν παντρεμένος και είχε και παιδιά, αλλά όλα
αυτά έμοιαζε να τα παραμερίζει σαν να μην είχαν καμιά σημασία. Ήταν ένας
υπερήφανος άνθρωπος, με εκείνη την ιδιαίτερη υπερηφάνεια, όχι της
επιτυχίας, όχι της ανώτερης κοινωνικής τάξης ή του πλούσιου, αλλά εκείνη
την υπερηφάνεια μιας αρχαίας φυλής, του εκπρόσωπου μιας αρχαίας
παράδοσης και ενός συστήματος σκέψης και ηθικής, που, όμως, δεν είχε
καμιά απολύτως σχέση με αυτό που πραγματικά ήταν εκείνος. Η υπερηφάνειά
του ήταν για το παρελθόν που εκπροσωπούσε, και το παραμέρισμα των
τωρινών περιπλοκών της ζωής του, ήταν η κίνηση ενός ανθρώπου που τα
θεωρεί όλα αυτά αναπόφευκτα αλλά εντελώς περιττά. Η προφορά του ήταν του
Νότου, σκληρή και δυνατή. Είπε ότι είχε παρακολουθήσει τις ομιλίες, εδώ
κάτω από τα δένδρα, για πολλά χρόνια. Το γεγονός ήταν πώς τον είχε
φέρει ο πατέρας του όταν ήταν ακόμη φοιτητής και σπούδαζε στο Κολλέγιο.
Αργότερα, όταν βρήκε την τωρινή μίζερη δουλειά του, ερχόταν από μόνος
του κάθε χρόνο.<br />
- Σας ακούω εδώ και πολλά χρόνια. Ίσως να καταλαβαίνω λογικά αυτά που
λέτε, αλλά δεν μοιάζει να πηγαίνουν πολύ βαθειά. Μ’ αρέσει το τοπίο με
τα δέντρα, κάτω από τα οποία μιλάτε, και κοιτάζω το ηλιοβασίλεμα κάθε
φορά που το δείχνετε –πράγμα που κάνετε συχνά στις ομιλίες σας– αλλά δεν
μπορώ να το <em>νοιώσω</em>· δεν μπορεί να μ’ αγγίξει μέσα μου ένα
πεσμένο φύλλο ή να νοιώσω τη χαρά των ίσκιων του σούρουπου, που χορεύουν
πάνω στο χώμα. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω καθόλου αισθήματα. Έχω,
φυσικά, διαβάσει πάρα πολύ, τόσο την αγγλική λογοτεχνία όσο και την
λογοτεχνία της πατρίδας μου. Μπορώ και απαγγέλλω ποιήματα, αλλά η
ομορφιά που βρίσκεται πέρα από τις λέξεις μου διαφεύγει. Όσο περνάει ο
καιρός γίνομαι σκληρότερος, όχι μόνον με την γυναίκα μου και τα παιδιά
μου, αλλά και με όλους. Στο Σχολείο βάζω τις φωνές στα παιδιά, όλο και
περισσότερο. Αναρωτιέμαι γιατί έχω χάσει την απόλαυση του
ηλιοβασιλέματος – αν την είχα ποτέ! Αναρωτιέμαι γιατί δεν νοιώθω πια
έντονα για τις εκδηλώσεις του κακού που υπάρχουν στον κόσμο. Το καθετί
το βλέπω λογικά, με το μυαλό, και μπορώ να συζητήσω αρκετά καλά –έτσι
τουλάχιστον νομίζω– με οποιονδήποτε. Γιατί, λοιπόν, υπάρχει αυτό το
χάσμα ανάμεσα στον νου και στην καρδιά; Γιατί να έχω χάσει την αγάπη και
το αίσθημα της γνήσιας συμπόνιας και ενδιαφέροντος για τους άλλους;<br />
- Κοιτάξτε αυτή την βουκαμβίλια, κύριε, έξω από το παράθυρο… Βλέπετε
έστω την εικόνα; Βλέπετε το φως που πέφτει επάνω της, την διαφάνεια, το
χρώμα των κόκκινων λουλουδιών και των πράσινων φύλλων της, το σχήμα και
την ποιότητά τους;<br />
- Την κοιτάζω, αλλά δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για μένα. Και
υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι σαν και μένα. Έτσι ξαναγυρνάω στο ίδιο
ερώτημα: γιατί υπάρχει αυτό το κενό ανάμεσα στη λογική και στα
αισθήματα — στο μυαλό και στην καρδιά;<br />
- Μήπως επειδή η εκπαίδευσή μας δεν ήταν ποτέ καλή, αφού εκείνο που
μας καλλιέργησαν στο Σχολείο – από τα πρώτα παιδικά μας χρόνια – είναι
μόνο η μνήμη και δεν μας είπαν ποτέ να κοιτάξουμε ένα δένδρο, ένα
λουλούδι, ένα πουλί ή ένα ποτάμι; Μήπως επειδή έχουμε κάνει τη ζωή μας
μηχανική; Μήπως συμβαίνει λόγω του υπερπληθυσμού, όπου για κάθε δουλειά
υπάρχουν χιλιάδες που την έχουν ανάγκη; Ή μήπως οφείλεται στην
αλαζονεία, στην αλαζονεία για τις ικανότητές μας, στην αλαζονεία για τη
φυλή μας, στην αλαζονεία για την πανούργα σκέψη μας; Νομίζετε ότι αυτό
είναι;<br />
<div>
<br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<div>
<a href="http://www.blogger.com/null" title="">*</a> <em>Dhoti</em><em>.</em> Παραδοσιακό Ινδικό είδος παντελονιού.<br />
<br />
Από το μπλογκ του <a href="http://www.paramithas.gr/" target="_blank">Παραμυθά</a><br />
</div>
</div>
</div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-48415328427926030732013-06-27T10:40:00.001+03:002013-06-27T10:40:16.771+03:00Mi Ultimo Tango en Atenas<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/5h3P-WclRSo" width="560"></iframe><br /><span class="bbc_color" style="color: maroon;"><span class="bbc_size" style="font-size: 11pt;"><strong>APURIMAC (feat. Έλλη Πασπαλά) - Mi ultimo tango en Atenas</strong></span><br />Στίχοι μουσική Daniel Armando<br /><br />Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli<br />cultura narcisista en una monarquia dogmatica<br />simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera<br />melodia simbolo, melodrama y tragedia.<br /><br />Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria<br />politico dislexico en parodia onirica<br />tirania fantasma, dilema megalomano<br />de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.<br /><br />Este mi ultimo tango en Atenas<br />tango lloron, que corre por mis venas. </span><br />
<span class="bbc_color" style="color: maroon;"><br />Patriota heroicο, tragicο, sistematico<br />hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο<br />teatro ironicο, sindicato plasticο<br />y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.<br /><br />Energia hyperbole, antidotο democraticο<br />Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima<br />musica epidermica en un pentagrama masoquista<br />y la simetria toxica de un epilogo necrologico.<br /><br />Este mi ultimo tango en Atenas<br />tango lloron, que corre por mis venas. </span><br />
<br />
<span class="bbc_color" style="color: maroon;">Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico<br />profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo<br />sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos<br />en lirica extasis sus praxis<br />es el melodico y fantastico antropo.<br /><br />Este mi ultimo tango en Atenas<br />tango lloron, que corre por mis venas.</span></div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-86888386252879917832013-06-08T20:40:00.001+03:002013-06-08T20:40:09.939+03:00Μια σελίδα απ' το ημερολόγιό μου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0_DRGTUGojcrIKLl1nygWN_8WDNVStJfD5JEMYG-AbNjsWCvIw1CANoTjwlCyVyKdkUZJ8qWb6X7n2W2cTnV61gDGfX9d8bZoqTT4sunfX_5PZoqAm058TTyMUbm1fvAzgfpDZia5Gedz/s1600/DSC00321.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0_DRGTUGojcrIKLl1nygWN_8WDNVStJfD5JEMYG-AbNjsWCvIw1CANoTjwlCyVyKdkUZJ8qWb6X7n2W2cTnV61gDGfX9d8bZoqTT4sunfX_5PZoqAm058TTyMUbm1fvAzgfpDZia5Gedz/s320/DSC00321.JPG" width="320" /></a></div>
28 Ιουλίου 2011<br />
<br />
Ώρα μεσημέρι. Σε είκοσι λεπτά θα είμαστε εκεί. Στην Αιγείρα, το μέρος που θα πάμε διακοπές φέτος. Αιώνας μου φάνηκαν αυτά τα είκοσι λεπτά. Όταν φτάσαμε, δεν κρατιόμουν. Ήθελα να πάω στη παραλία. Αυτό και κάναμε. Χωρίς να χάσω χρόνο, έτρεξα προς αυτή. Το θέαμα που αντίκρισα με άφησε άφωνο. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Η τεράστια παραλία για την οποία είχα ακούσει τόσα πολλά, είχε εξαφανιστεί. Η θάλασσα την είχε κάνει μια χαψιά. Τότε, απογοητευμένος κίνησα προς ένα παγκάκι. Αργότερα ήρθαν και οι γονείς μου με τον αδερφό μου. Μπήκαμε στη θάλασσα για να κάνουμε μπάνιο. Ήταν ζεστά. Μία απέραντη γαλήνη κάλυπτε τη θάλασσα. Είμασταν μόνοι. Κατά το απογευματάκι, καθώς βγαίναμε από τη θάλασσα, είδαμε αυτό το πανέμορφο φως, αυτό, που ακόμα και οι καλύτεροι ζωγράφοι δεν μπορούν να ζωγραφίσουν. Το φως που οι απομιμήσεις του, δεν πιάνουν μία αν δε το βλέπεις από κοντά, το ηλιοβασίλεμα. Το βλέπαμε για κάμποση ώρα, ώσπου το φεγγάρι βρισκόταν στον ουρανό και έλαμπε αμυδρά πάνω από τα πολύχρωμα μαγαζιά. Κατόπιν ξεκινήσαμε για το σπίτι. Δεν ήταν μακριά. Μπορούσες, όμως, να νιώσεις το δροσερό αεράκι και να μυρίσεις την αλμύρα της θάλασσας. Με το που φτάσαμε σπίτι, πήγα αμέσως στο κρεβάτι μου. Μετά από λίγη ώρα είχα κοιμηθεί σαν πουλάκι.<br />
Σ.Π.</div>
spirosp(σε χρόνο ενεστώτα)http://www.blogger.com/profile/11851586095641713614noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-35779917540533573522013-06-02T20:26:00.001+03:002013-06-02T20:26:46.761+03:00Χωρίς ταύτιση: η αλήθεια που βάζει τάξη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="375" mozallowfullscreen="" src="http://player.vimeo.com/video/66452196" webkitallowfullscreen="" width="500"></iframe> <a href="http://vimeo.com/66452196">Χωρίς ταύτιση: η αλήθεια που βάζει τάξη</a> from <a href="http://vimeo.com/user2380505">insight</a> on <a href="http://vimeo.com/">Vimeo</a>.<br />
</div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-42854219450993538642013-06-02T20:23:00.001+03:002013-06-02T20:24:35.755+03:00Το θέμα της ομοφυλοφιλίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="375" mozallowfullscreen="" src="http://player.vimeo.com/video/66989593" webkitallowfullscreen="" width="500"></iframe> <a href="http://vimeo.com/66989593">Το θέμα της ομοφυλοφιλίας</a> from <a href="http://vimeo.com/user2380505">insight</a> on <a href="http://vimeo.com/">Vimeo</a>.<br />
</div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-86276669232022777642013-05-01T13:16:00.001+03:002013-05-01T13:16:48.851+03:00Μπορεί να αναζητηθεί η αλήθεια;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/Qjan6WAZbSI" width="420"></iframe><br /></div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-47954660722675758232013-04-17T12:42:00.000+03:002013-04-17T12:42:24.780+03:00Η τέχνη της ζωής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="375" mozallowfullscreen="" src="http://player.vimeo.com/video/64142665" webkitallowfullscreen="" width="500"></iframe> <a href="http://vimeo.com/64142665">Η τέχνη της ζωής</a> from <a href="http://vimeo.com/user2380505">insite</a> on <a href="http://vimeo.com/">Vimeo</a>.<br />
</div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-85048804479550965002013-03-25T02:12:00.001+02:002013-03-25T02:12:46.702+02:00"Τα προβλήματα του κόσμου είναι τα ατομικά προβλήματα. Αν το άτομο βρει την ευτυχία, αν δημιουργήσει τάξη στον εαυτό του..."<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="userContent"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-Y2a1BZpsmHk/UU-WbEelcAI/AAAAAAAABBQ/PrMeUlEF2FI/s1600/562938_547474055297143_1630365035_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="237" src="http://1.bp.blogspot.com/-Y2a1BZpsmHk/UU-WbEelcAI/AAAAAAAABBQ/PrMeUlEF2FI/s320/562938_547474055297143_1630365035_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_514f94e7347011589842777">
</div>
<div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_514f94e7347011589842777">
"Τα
προβλήματα του κόσμου είναι τα ατομικά προβλήματα. Αν το άτομο βρει την
ευτυχία, αν δημιουργήσει τάξη στον εαυτό του, τότε θα δημιουργήσει τάξη
και στον κόσμο γύρω του˙ και βοηθώντας τους άλλους να λύσουν τα ατομικά
τους προβλήματα, θα <span class="text_exposed_show">βοηθήσει να λυθούν
τα προβλήματα του κόσμου. Νομίζετε ότι στην αναζήτηση της απελευθέρωσής
σας από το «εγώ», υπάρχουν ίχνη εγωισμού˙ νομίζετε ότι το να είστε
ασταμάτητα ευτυχισμένος είναι εγωιστικό˙ νομίζετε ότι το να
ελευθερωθείτε από κάθε θλίψη και πάλη, είναι λιποταξία από τον κόσμο.
Αυτή η αντίληψη είναι λάθος. Η απελευθέρωση είναι ακριβώς το αντίθετο
της έννοιας του «εγώ», της «εγω-ιστικότητας».* Είναι το σημαντικότερο
που έχουν να πραγματοποιήσουν όλοι οι άνθρωποι ."<br /> <br /> <br /> <br /> *Ο
Κρισναμούρτι, μερικές φορές, προκειμένου να μεταδώσει την αίσθηση
εκείνου που ήθελε να πει, μεταχειριζόταν κάποιες λέξεις που έφτιαχνε ο
ίδιος και που γραμματικά δεν ήταν απολύτως σωστές. Έτσι εδώ η λέξη
«εγω-ιστικότητα», είναι η μετάφραση της δικής του λέξης στα αγγλικά,
“I-ness”. Σ.τ.Μ.</span></div>
</span><div>
<div>
</div>
</div>
</div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-65221524657145348732013-03-07T18:59:00.000+02:002013-03-07T18:59:01.001+02:00"The future is now"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="400" mozallowfullscreen="" src="http://player.vimeo.com/video/59857195" webkitallowfullscreen="" width="500"></iframe> <a href="http://vimeo.com/59857195">The Future is Now</a> from <a href="http://vimeo.com/klibrary">Krishnamurti Library of Athens</a> on <a href="http://vimeo.com/">Vimeo</a>.<br />
</div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-33733049751207453792013-01-20T09:32:00.001+02:002013-01-20T09:32:20.681+02:00Η λογική της σκέψης (Συνέντευξη του Κρισναμούρτι στη Γαλλική Τηλεόραση)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="375" mozallowfullscreen="mozallowfullscreen" src="http://player.vimeo.com/video/57739124" webkitallowfullscreen="webkitallowfullscreen" width="500"></iframe> <a href="http://vimeo.com/57739124">Η λογική της σκέψης</a> from <a href="http://vimeo.com/klibrary">Krishnamurti Library of Athens</a> on <a href="http://vimeo.com/">Vimeo</a>.<br />
</div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-9751987258060399912013-01-10T22:29:00.001+02:002013-01-10T22:29:10.654+02:00Krishnamurti -The Reluctant Messiah<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/PDlDWLg7-H8" width="459"></iframe>dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-9610796207455055672012-12-15T13:26:00.002+02:002012-12-15T13:26:36.307+02:00Fatherly Love... και οι σκέψεις ενός πατέρα <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/6FhxbR4YUC0" width="560"></iframe><br />
<br />
Στέλνουμε τα παιδιά μας σε σχολεία όπου δεν ενδιαφέρεται κανείς αληθινά
γι” αυτά· αλλά ούτε και εμείς ενδιαφερόμαστε βαθιά για τα παιδιά σας,
κι έτσι μεγαλώνουν μέσα στο φόβο, στη μοναξιά και στο άγχος. Δεν υπάρχει
αληθινή και βαθιά αγάπη στο σπίτι, αλλά δεν υπάρχει και στο σχολείο.
Έτσι δεν είναι; Γιατί στέλνουμε τα παιδιά μας στο Σχολείο; Είναι απλώς
για την απόκτηση κάποιας τεχνικής γνώσης που μ’ αυτήν θα προχωρήσουν τη
ζωή τους, ασκώντας αυτή τη γνώση για να έχουν ένα κερδοφόρο επάγγελμα;
Αυτό εννοούμε όταν λέμε, «Εκπαίδευση»; Να περνάμε κάποιες εξετάσεις για
να αποκτήσουμε ένα δίπλωμα και να γίνουμε υπάλληλοι που θα σκαρφαλώσουν
τη σκάλα της εξέλιξης και θα γίνουμε διευθυντικά στελέχη;<br />
Δημιουργούμε, λοιπόν, μια γενιά ανθρώπων ίδιους με μας: άχρωμους,
αναίσθητους, με προκαταλήψεις και δοσμένους στο να κάνουν λεφτά. Ως
γονείς ενδιαφερόμαστε πώς θα πάρουν ένα δίπλωμα και πώς θα βρουν μια
καλή δουλειά. Αυτό είναι που ενδιαφέρει τον κάθε γονιό στον κόσμο για το
παιδί του: να βρει μια καλή δουλειά, να παντρευτεί, να κάνει παιδιά και
να βολευτεί. Να βολευτεί πού; Στη μιζέρια, έτσι δεν είναι;<br />
Δεν είμαστε προετοιμασμένοι, ως γονείς και δάσκαλοι, να φέρουμε στον
κόσμο μια νέα γενιά ανθρώπων, γιατί αυτό είναι που χρειάζεται η
ανθρωπότητα: μια εντελώς νέα γενιά ανθρώπων με εντελώς διαφορετικό νου
και καρδιά. Είμαστε έτοιμοι γι αυτό; Πράγμα που σημαίνει: Το να μην
φοβάσαι να μην είσαι κάποιος, να μην είσαι «φτασμένος», να μην είσαι
επιτυχημένος, γιατί εκεί είναι η ρίζα του ανταγωνισμού, δηλαδή του φόβου
μήπως δεν πετύχεις. Αλλά όταν υπάρχει φόβος, σταματάς να μαθαίνεις. Κι
έτσι η αποστολή της εκπαίδευσης θα έπρεπε να είναι η εξάλειψη κάθε
ψυχολογικού φόβου. Αυτό περιλαμβάνει την εξάλειψη κάθε ανταγωνισμού.
Μέσα στη διαδικασία του ανταγωνισμού, συμμορφώνεσαι με τη γενική τάση
και σταδιακά καταστρέφεις την ευαισθησία, τη φρεσκάδα, τη νεανικότητα
του μυαλού σου. Έτσι, η εκπαίδευση μπορεί να έχει ένα εντελώς
διαφορετικό νόημα, κι όχι απλώς να μεταφέρεις στο μυαλό σου αυτά που
είναι τυπωμένα σε μια σελίδα. Εκπαίδευση μπορεί σημαίνει να ανοίγεις
πόρτες βαθιάς άμεσης αντίληψης με την καρδιά των σχέσεων της ζωής.
Σημαίνει να μαθαίνεις να ζεις ευτυχισμένα, ελεύθερα, χωρίς μίσος και
σύγχυση, αλλά με χαρά. Η σύγχρονη εκπαίδευση μας τυφλώνει· μαθαίνουμε να
πολεμάμε ο ένας τον άλλο όλο και πιο πολύ, να ανταγωνιζόμαστε, να
μαχόμαστε ο ένας τον άλλον. Σωστή εκπαίδευση είναι σίγουρα η ανακάλυψη
ενός διαφορετικού τρόπου ζωής, η απελευθέρωση του νου σου από την ίδια
του την διαμόρφωση. Και ίσως τότε μπορεί να υπάρξει αγάπη που με τη
δράση της θα φέρει αληθινές σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.<br />
Το πρόβλημα στο σχολείο δεν είναι ο μαθητής, το παιδί δηλαδή, αλλά ο
δάσκαλος και ο γονιός. Το επάγγελμα του δάσκαλου δεν είναι απλώς μια
δουλειά ρουτίνας, αλλά μία έκφραση ομορφιάς και χαράς, που δεν μπορεί να
μετρηθεί με όρους επίτευξης στόχων και επιτυχίας. Η δουλειά του
δάσκαλου δεν είναι η μετάδοση απλώς πληροφοριών, αλλά η καλλιέργεια ενός
ερευνητικού νου. Το να είσαι δάσκαλος είναι το πιο ευγενικό επάγγελμα –
αν αυτό μπορεί να το πει κανείς, «επάγγελμα». Είναι μια τέχνη που
απαιτεί, όχι μόνο γνώσεις, αλλά άπειρη υπομονή και αγάπη. Πραγματική
μόρφωση σημαίνει ότι κατανοείς την σχέση σου με τα πάντα μέσα στο πεδίο
της ύπαρξής μας , τη σχέση με το χρήμα, με την ιδιοκτησία, με τους
ανθρώπους, με τη φύση, με τον εαυτό μας.<br />
ΝΠιλάβιος<br />
<a href="http://www.paramithas.gr/paidia-daskaloi-sholio/">κείμενο από το μπλογκ του Παραμυθά </a></div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-77254513099477291852012-12-10T21:19:00.001+02:002012-12-10T21:21:12.999+02:00με φύλλα αλκαλικά...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="userContentWrapper aboveUnitContent">
<div class="_wk mbm">
<span class="userContent"></span><br />
<div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_50c6345997eb43786931921">
<span class="userContent">Κλειστό το φινιστρίνι και το γυαλί θαμπό</span><br />
<span class="userContent">ποτέ στα όνειρά σου δε μ' άφησες να μπω.</span><br />
<span class="userContent">Αν δεις λευκό καράβι με πορφυρά πανιά</span><br />
<span class="userContent">θα 'ναι η δική μου αγάπη που πάει στη λησμονιά.</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">Μην έρχεσαι μαζί μου</span><br />
<div class="text_exposed_show">
<span class="userContent">μου είπες πριν χαθείς</span><br />
<span class="userContent">θα μαραθεί η αγάπη</span><br />
<span class="userContent">κι εσύ θα μ' αρνηθείς.</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">Φτιάξε μαγιά στο χώμα</span><br />
<span class="userContent">με φύλλα αλκαλικά</span><br />
<span class="userContent">σε μια ζωή χαμένη</span><br />
<span class="userContent">κανένας δε νικά.</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">Γλυκάνισο σου στέλνω</span><br />
<span class="userContent">και μέλι φοινικιάς</span><br />
<span class="userContent">τις πίκρες σου να λιώνεις</span><br />
<span class="userContent">και να μη με ξεχνάς.</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">Κι αν σ' έπιασε το βράδυ</span><br />
<span class="userContent">κι ο έρωτας αργεί</span><br />
<span class="userContent">το πιο βαθύ σκοτάδι</span><br />
<span class="userContent">είναι πριν την αυγή.</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">Στίχοι:Άλκης Αλκαίος</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">καλή αντάμωση </span><br />
<span class="userContent">φίλε Άλκη</span></div>
</div>
<span class="userContent">
</span></div>
</div>
<div class="shareUnit">
<div class="_1y2">
<div>
<div class="_1xw _1y0">
<a class="_1xv _1xy _1xx" href="https://www.facebook.com/profile.php?id=1824812108&ref=tn_tnmn#" rel="async"><img alt="" class="img" src="https://fbexternal-a.akamaihd.net/safe_image.php?d=AQCJrP3AG6Y7ipLp&w=155&h=114&url=http%3A%2F%2Fi3.ytimg.com%2Fvi%2FJxcS4esJuwo%2Fmqdefault.jpg" /></a><a class="_1xx _1xz" href="http://www.youtube.com/watch?v=JxcS4esJuwo&feature=share" rel="nofollow" target="_blank"></a><br />
<div class="_1x-">
<div class="_1x_ fwb">
<a class="_1xx _1xz" href="http://www.youtube.com/watch?v=JxcS4esJuwo&feature=share" rel="nofollow" target="_blank">Φύλλα αλκαλικά - Σωκράτης Μάλαμας 4πλο CD "Έξω"</a></div>
<div class="fsm fwn fcg">
<br /></div>
<div class="_1y1 fsm fwn fcg">
<br /></div>
</div>
<a class="_1xx _1xz" href="http://www.youtube.com/watch?v=JxcS4esJuwo&feature=share" rel="nofollow" target="_blank">
</a></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-50626225492281411022012-12-09T10:33:00.001+02:002012-12-09T10:35:16.186+02:00Υπάρχει ελπίδα για τους ανθρώπους…<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-4ihemy2KwKo/UMRMvWkUEkI/AAAAAAAABAg/f67nq8fTTPI/s1600/j.krishnamurti2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-4ihemy2KwKo/UMRMvWkUEkI/AAAAAAAABAg/f67nq8fTTPI/s320/j.krishnamurti2.jpg" width="220" /></a></div>
<br />
<br />
“Σίγουρα δεν φέρομαι σαν γκουρού σας επειδή,καταρχάς, δεν σας προσφέρω
καμιά ικανοποίηση. Ούτε σας λέω τι πρέπει να κάνετε την κάθε στιγμή ή
την κάθε μέρα, αλλά απλώς σας εντοπίζω κάτι- μπορείτε να το δείτε ή να
αδιαφορήσετε, αυτό εξαρτάται<br />
από εσάς, όχι από μένα. Έπειτα, δεν ζητάω το παραμικρό από εσάς, ούτε τη
λατρεία σας, ούτε την κολακεία σας, ούτε τις προσβολές σας, ούτε τους
θεούς σας. Σας λέω απλώς: “Αυτό είναι ένα γεγονός, δείτε το ή
αδιαφορήστε”. Και οι περισσότεροι θα αδιαφορήσετε για τον προφανή λόγο
ότι δεν βρίσκετε καμιά ικανοποίηση σ’ αυτό.”<br />
<br />
“Υπάρχει ελπίδα για τους ανθρώπους, αλλά όχι στην κοινωνία, όχι σε
διάφορα συστήματα, όχι στις οργανωμένες θρησκείες, αλλά μέσα σ’ εσένα
και σ’ εμένα”<br />
<br />
<a href="http://www.kastaniotis.com/book/978-960-03-5507-9">Κρισναμούρτι “Η χαρά της ελευθερίας” μετάφραση Ν.Πιλάβιος,εκδ.Καστανιώτη</a></div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-92087935822879518312012-11-26T15:55:00.000+02:002012-11-26T15:58:35.013+02:00Ρουμί<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="messageBody" data-ft="{"type":3}"><span class="userContent"><br /></span></span>
<br />
<div class="text_exposed_show">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-wAhEigRA1sA/S0z9ViDvTeI/AAAAAAAAA7Q/Ii4U-qx3yeI/s1600/IMG_8712.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/-wAhEigRA1sA/S0z9ViDvTeI/AAAAAAAAA7Q/Ii4U-qx3yeI/s320/IMG_8712.jpg" width="320" /></a></div>
Σταμάτα πια να τριγυρνάς<br />
<br />
ψάχνοντας κάπου να κρυφτείς.<br />
<br />
Θεριά σε περιμένουνε στο κάθε σπηλιαράκι.<br />
<br />
Αν ζεις με τα ποντίκια<br />
<br />
θα σέ ΄βρουν νύχια γάτας.<br />
<br />
Η μόνη σου ξεκούραση<br />
<br />
είναι με το Θεό να μένεις.<br />
<br />
Ζήσε στο πουθενά αφού από εκεί έρχεσαι<br />
<br />
κι ας έχεις εδώ μια διεύθυνση.<br />
<br />
Γι' αυτό είναι που βλέπεις τα πράγματα διπλά.<br />
<br />
Βλέπεις τον άλλον καμμιά φορά σα φίδι επικίνδυνο<br />
<br />
ενώ άλλος τον βλέπει όμορφο εραστή.<br />
<br />
Έχετε δίκιο και οι δυο!<br />
<br />
Μισός μισός είναι ο καθένας μας<br />
<br />
σαν το ασπρόμαυρο μοσχάρι.<br />
<br />
Ο Ιωσήφ στ' αδέλφια του εφάνταζε άσχημος<br />
<br />
κι ας ήταν τόσο όμορφος στα μάτια του πατέρα του.<br />
<br />
Έχουμε μάτια που κοιτούν και βλέπουν απ' το πουθενά<br />
<br />
και άλλα πάλι που κρίνουμε πόσο μακριά πόσο κοντά<br />
<br />
πόσο ψηλά ή χαμηλά.<br />
<br />
Κρατάμε δύο μαγαζιά<br />
<br />
και τρέχουμε μπρος πίσω.<br />
<br />
Κλείσε επιτέλους το μικρό που<br />
<br />
διαρκώς φυραίνει.<br />
<br />
Άφησε μόνον ανοιχτό<br />
<br />
εκείνο που δεν πουλά τα σύνεργα της ψαρικής.<br />
<br />
Εσύ είσαι το αψάρευτο το ελεύθερο το ψάρι<br />
<br />
------------------------------------------------.<br />
<br />
<span class="userContent">Καρφί στραβό στο ήρεμο πρόσωπο</span><br />
<span class="userContent"><br /> γίνεται η σκέψη.<br /> <br /> Χρυσή σπάθα βυθίζεται σ' ένα σωρό σκατά.</span><br />
<div class="text_exposed_show">
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">Ας υποθέσουμε ότι χαλάρωσες ένα διανοητικό κόμπο.</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">Ο σάκος αδειανός.</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">Γέρασες προσπαθώντας να λύσεις τέτοιους γρίφους.</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">Άντε λύσε και μερικούς ακόμα!</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">Είναι κι ένας σφιχτόκομπος στον ίδιο το λαιμό σου</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">το αίνιγμα του αν ζεις αρμονικά</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">μ΄αυτό που δεν έχει όνομα.</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">Συνέχεια εξετάζεις ουσία και αιτίες.</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">Σκορπάς τη ζωή σου σαν προσπαθείς</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">η σύνταξή σου να είναι σωστή.</span><br />
<span class="userContent"><br /></span>
<span class="userContent">Διορθώνεις και τον άνεμο στα λόγια του αέρα!</span></div>
<span class="userContent">
</span><br />
Στο κάθε χειροτέχνημα νομίζεις αναγνώρισες και τον Δημιουργό.<br />
<br />
Τόσο πολύ περήφανος για το συλλογισμό σου!<br />
<br />
Ο άνθρωπος της σκέψης συλλέγει αποδείξεις.<br />
<br />
Ο μυστικός τ' ανάποδο.<br />
<br />
Σκύβει απαλά στο στήθος του καθένα<br />
<br />
και χάνεται στην απάντηση.<br />
<br />
Η σκέψη βγάζει καπνό πολύπλοκο<br />
<br />
στο τέλος της φωτιάς.<br />
<br />
Ο μυστικός στέκει στη φωτιά.Ακίνητος.<br />
<br />
Η φαντασία τα αγαπά του καπνού τα σχήματα.<br />
<br />
Είναι όμως λάθος καίριο απ' τη φωτιά να βγαίνεις.</div>
<div class="text_exposed_show">
</div>
<div class="text_exposed_show">
Τζ.Ρουμί </div>
</div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-55817298602318392172012-11-18T22:50:00.001+02:002012-11-18T22:52:08.934+02:00Κι ήθελε ακόμη <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει<br />όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα,<br />έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω<br />πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες.<br /><br />Μιλάτε, δείχνετε πληγές, αλλόφρονες στους δρόμους.<br />Τον πανικό που στραγγαλίζει την καρδιά σας σαν σημαία<br />καρφώσατε σ' εξώστες, με σπουδή φορτώσατε το εμπόρευμα.<br />Η πρόγνωσή σας ασφαλής: Θα πέσει η πόλις.<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/8K4OWa82NXI?fs=1" width="459"></iframe></div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-89189321748594140502012-10-28T08:51:00.003+02:002012-10-28T10:03:31.409+02:00Κυριακή προσευχή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-XOhc3xlEU74/TIfvlkTJ3KI/AAAAAAAAA7Q/RZVrsDjV4ys/s1600/vlcsnap-870126.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="http://4.bp.blogspot.com/-XOhc3xlEU74/TIfvlkTJ3KI/AAAAAAAAA7Q/RZVrsDjV4ys/s320/vlcsnap-870126.png" width="320" /></a></div>
ΠΙΣΤΕΥΩ Σ” ΕΝΑ ΘΕΟ, ΑΚΡΙΤΑ, ΔΙΓΕΝΗ, ΣΤΡΑΤΕΥΟΜΕΝΟ, ΠΑΣΧΟΝΤΑ,
ΜΕΓΑΛΟΔΥΝΑΜΟ, ΟΧΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ, ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΣΤ” ΑΚΡΟΤΑΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΣΤΡΑΤΗΓΟ
ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΤΙΣ ΟΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΟΡΑΤΕΣ.<br />
ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤ” ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΑ, ΕΦΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΠΟΥ ΠΗΡΕ Ο ΘΕΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ
ΚΑΙ ΞΕΚΡΙΝΩ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΥΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΚΑΤΑΛΥΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ.<br />
ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟΝ ΑΓΡΥΠΝΟ ΒΑΡΥ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΔΑΜΑΖΕΙ ΚΑΙ ΚΑΡΠΙΖΕΙ ΤΗΝ ΥΛΗ, ΤΗ ΖΩΟΔΟΧΑ ΠΗΓΗ ΦΥΤΩΝ, ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.<br />
ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΟ ΧΩΜΑΤΕΝΙΟ ΑΛΩΝΙ, ΟΠΟΥ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ ΠΑΛΕΥΕΙ Ο ΑΚΡΙΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ.<br />
«ΒΟΗΘΕΙΑ!» ΚΡΑΖΕΙΣ, ΚΥΡΙΕ. «ΒΟΗΘΕΙΑ!» ΚΡΑΖΕΙΣ ΚΥΡΙΕ, ΚΙ ΑΚΟΥΩ.<br />
ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΚΙ ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΚΙ ΟΙ ΡΑΤΣΕΣ ΟΛΕΣ, ΚΙ ΟΛΗ Η ΓΗΣ, ΑΚΟΥΜΕ ΜΕ ΤΡΟΜΟ, ΜΕ ΧΑΡΑ, ΤΗΝ ΚΡΑΥΓΗ ΣΟΥ.<br />
ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΣΟΙ ΑΚΟΥΝ ΚΑΙ ΞΕΧΥΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΛΥΤΡΩΣΟΥΝ, ΚΥΡΙΕ, ΚΑΙ ΛΕΝ: «ΕΓΩ ΚΑΙ ΣΥ ΜΟΝΑΧΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ.»<br />
ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΣΟΙ ΣΕ ΛΥΤΡΩΣΑΝ ΚΑΙ ΣΜΙΓΟΥΝ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, ΚΥΡΙΕ, ΚΑΙ ΛΕΝ: «ΕΓΩ ΚΑΙ
ΣΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ.» ΚΑΙ ΤΡΙΣΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΣΟΙ ΚΡΑΤΟΥΝ ΑΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΤΟΥΣ –
ΚΑΙ ΔΕ ΛΥΓΟΥΝ – ΤΟ ΜΕΓΑ, ΕΞΑΙΣΙΟ, ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΟΤΙ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟΥΤΟ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!<br />
<span style="color: blue;"><i>Νίκου Καζαντζάκη, «ΑΣΚΗΤΙΚΗ – SALVATORES DEI», Εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ</i></span></div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-31340684950129388182012-10-18T23:01:00.000+03:002012-10-18T23:01:18.372+03:00Θέλω να πάρω τη φυλή μου και να φύγω...<br />
Θέλω να πάρω τη φυλή μου και να φύγω<br />
δε θέλω ούτε μερτικό απ' το κοπάδι<br />
μού 'πες φτερά πως έχω κάποιο κρύο βράδυ<br />
μα εγώ φτερά δεν έχω άμα δεν τ' ανοίγω.<br />
<br />
Πάρε, αγέρι, στα ουράνια την πνοή μας<br />
να κάμει όσα ονειρευτήκαμε ταξίδια<br />
εδώ ο άρχοντας μοιράζει μπιχλιμπίδια<br />
κι εμείς του δίνουμε στιγμές απ' τη ζωή μας.<br />
<br />
Θέλω να πάρω τη φυλή μου και να φύγω<br />
εδώ ο έρωτας πια δεν περνοδιαβαίνει<br />
αφού τ' αδέρφιά μας γυρνούν σαν κολασμένοι<br />
για να μαζέψουνε το βιος τους λίγο λίγο.<br />
<br />
Πάνω στο στέμμα μου βρυχάται άγριος λιόντας<br />
κι έιναι του άγνωστου ο πιο μεγάλος τρόμος<br />
το ξέρεις, μάτια μου, πως δεν υπάρχει δρόμος<br />
αφού το δρόμο τον ανοίγεις περπατώντας<br />
<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/vpLLSZWI9F0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-23606970887063149932012-09-16T18:22:00.000+03:002012-10-29T09:05:40.407+02:00 The Ring of Fire<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<object id="BLOG_video-UPLOADING-0" class="BLOG_video_class" contentid="UPLOADING" width="320" height="266" ></object><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/99CT3wQmiFU" width="420"></iframe><br />
<br />
Love Is A Burning Thing<br />
And It Makes A Fiery Ring<br />
Bound By Wild Desire<br />
I Fell Into A Ring Of Fire<br />
<br />
<br />
I Fell Into A Burning Ring Of Fire<br />
I Went Down, Down, Down<br />
And The Flames Went Higher<br />
<br />
And It Burns, Burns, Burns<br />
The Ring Of Fire<br />
The Ring Of Fire<br />
<br />
I Fell Into A Burning Ring Of Fire<br />
I Went Down, Down, Down<br />
And The Flames Went Higher<br />
<br />
And It Burns, Burns, Burns<br />
The Ring Of Fire<br />
The Ring Of Fire<br />
<br />
The Taste Of Love Is Sweet<br />
When Hearts Like Ours Meet<br />
I Fell For You Like A Child<br />
Oh, But The Fire Went Wild<br />
<br />
<br />
I Fell Into A Burning Ring Of Fire<br />
I Went Down, Down, Down<br />
And The Flames Went Higher<br />
<br />
And It Burns, Burns, Burns<br />
The Ring Of Fire<br />
The Ring Of Fire<br />
<br />
I Fell Into A Burning Ring Of Fire<br />
I Went Down, Down, Down<br />
And The Flames Went Higher<br />
<br />
And It Burns, Burns, Burns<br />
The Ring Of Fire<br />
The Ring Of Fire<br />
<br />
And It Burns, Burns, Burns<br />
<br />
The Ring Of Fire<br />
<br />
The Ring Of Fire</div>
dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5026939028828230114.post-73666815263285689832012-09-07T16:48:00.003+03:002012-09-07T16:53:58.328+03:00“Το να παρατηρείς και να ακούς προσεκτικά είναι μεγάλη τέχνη”Ποτέ δεν παρατηρούμε για πολύ. Όταν παρατηρούμε με μεγάλη υπομονή, όταν παρατηρούμε χωρίς καμιά αίσθηση του παρατηρητή, όταν παρατηρούμε τα πουλιά, τις σταγονίτσες πάνω στα φύλλα που τρεμουλιάζουν, τις μέλισσες, τα λουλούδια και τις μακριές ουρές από μυρμήγκια, τότε ο χρόνος σταματάει, ο χρόνος τελειώνει. Δε βρίσκουμε καιρό να παρατηρήσουμε ή να έχουμε την υπομονή να παρατηρήσουμε. Μαθαίνει κανείς πάρα πολλά με την παρατήρηση – την παρατήρηση των ανθρώπων, του τρόπου που περπατάνε, που μιλάνε, που χειρονομούν. Μπορείς να δεις πράγματα μέσα από τη ματαιοδοξία τους, από το πώς παραμελούν το ίδιο τους το σώμα. Είναι αδιάφοροι, αναίσθητοι.<br />Ψηλά στον αέρα πετούσε ένας αετός κάνοντας κύκλους χωρίς να χτυπάει τα φτερά του κι ένα ρεύμα αέρα τον μετέφερε μακριά πάνω από τους λόφους και χάθηκε. Παρατήρηση και μάθηση: η μάθηση έχει χρόνο, αλλά η παρατήρηση δεν έχει χρόνο.Ή όταν ακούς, άκου χωρίς καμιά ερμηνεία, χωρίς καμιά αντίδραση, άκου χωρίς προκατάληψη. Άκου εκείνο τον κεραυνό στον ουρανό, τον κεραυνό που κατρακυλάει ανάμεσα στους λόφους. Δεν ακούμε ποτέ ολοκληρωτικά, υπάρχουν πάντα διακοπές. Το να παρατηρείς και να ακούς προσεκτικά είναι μεγάλη τέχνη – το να παρατηρείς και να ακούς χωρίς καμιά αντίδραση, χωρίς να έχεις καμιά αίσθηση του εαυτού σου να βλέπει και να ακούει. Παρατηρώντας κι ακούγοντας μαθαίνουμε απείρως περισσότερα απ’ όσα με οποιοδήποτε βιβλίο. Τα βιβλία είναι αναγκαία, αλλά το να παρατηρείς και ν’ ακούς οξύνει τις αισθήσεις σου. Γιατί, σε τελευταία ανάλυση, ο εγκέφαλος είναι το κέντρο όλων των αντιδράσεων, των σκέψεων και των αναμνήσεων. Αλλά αν οι αισθήσεις σου δεν είναι εξαιρετικά ξύπνιες, δεν μπορείς να παρατηρήσεις και να ακούσεις πραγματικά και να μάθεις όχι μόνο για το πώς θα δράσεις, αλλά και για την ίδια τη μάθηση, που είναι το έδαφος ακριβώς όπου μπορεί να ανθίσει ο σπόρος της καλοσύνης.<br />Όταν παρατηρείς και ακούς έτσι απλά και καθαρά, τότε υπάρχει επίγνωση• επίγνωση του χρώματος εκείνων των λουλουδιών, του κόκκινου, του κίτρινου, του άσπρου, των ανοι¬ξιάτικων φύλλων, των μίσχων που είναι τόσο τρυφεροί, τόσο λεπτεπίλεπτοι• υπάρχει επίγνωση των ουρανών, της γης κι εκείνων των ανθρώπων που περνάνε φλυαρώντας σε όλο του μήκος του μεγάλου δρόμου, χωρίς ποτέ να κοιτάξουν τα δέντρα, τα λουλούδια, τον ουρανό και τους υπέροχους λόφους. Δεν έχουν επίγνωση ούτε καν του τι συμβαίνει δίπλα τους. Μιλάνε ατέλειωτα για το περιβάλλον, για το πώς πρέπει να προστατεύσουμε τη φύση και λοιπά, αλλά μοιάζει να μην ξέρουν την ομορφιά και τη σιωπή των λόφων και την αξιοπρέπεια ενός υπέροχου γέρικου δέντρου. Δεν έχουν επίγνωση ούτε καν των ίδιων τους των σκέψεων, της ίδιας τους της συμπεριφοράς, ούτε έχουν επίγνωση του τρόπου που περπατάνε, των ρούχων που φοράνε. Αυτό δε σημαίνει να γίνουν εγωκεντρικοί με το να παρατηρούνε, με το να έχουν επίγνωση, αλλά να έχουν απλώς επίγνωση.<br />Όταν έχεις επίγνωση βλέπεις τις επιλογές τού να κάνεις ή να μην κάνεις κάτι, του «μ’ αρέσει», «δε μ’ αρέσει», τις προκαταλήψεις σου, τους φόβους σου, τις ανησυχίες σου, τις χαρές που θυμάσαι, τις απολαύσεις που έχεις κυνηγήσει• σε όλα αυτά υπάρχουν επιλογές και νομίζουμε ότι η επιλογή είναι εκείνη που μας κάνει ελεύθερους. Μας αρέσει η ελευθερία να διαλέγουμε- νομίζουμε ότι η ελευθερία είναι αναγκαία για να διαλέξουμε -ή, καλύτερα, ότι η επιλογή μάς δίνει μια αίσθηση ελευθερίας-, αλλά δεν υπάρχει επιλογή όταν βλέπεις τα πράγματα πολύ πολύ καθαρά. Κι αυτό μας οδηγεί σε μια επίγνωση χωρίς επιλογή, στο να έχεις επίγνωση χωρίς κανένα «μ’ αρέσει», «δε μ’ αρέσει». Όταν υπάρχει αυτή η πραγματική, απλή, έντιμη, χωρίς επιλογές επίγνωση, οδηγεί σε έναν άλλο παράγοντα που είναι η προσοχή. Η ίδια λέξη σημαίνει να ανοίγεσαι, να συλλαμβάνεις, να εμμένεις, αλλά όλα αυτά είναι και πάλι δραστηριότητες του μυαλού, γίνονται μέσα στο μυαλό. Το κοίταγμα, η επίγνωση, η προσοχή, βρίσκονται μέσα στην περιοχή του μυαλού και το μυαλό είναι περιορισμένο, διαμορφωμένο από τους τρόπους όλων των περασμένων γενεών, από τις εντυπώσεις, τις παραδόσεις, τις απερισκεψίες και τις καλοσύνες του ανθρώπου. Έτσι, κάθε δράση που πηγάζει από αυτή την προσοχή είναι και πάλι περιορισμένη και κάτι που είναι περιορισμένο φέρνει αναπόφευκτα αταξία. Όταν κανείς σκέφτεται τον εαυτό του από το πρωί ως το βράδυ -τις ανησυχίες του, τις επιθυμίες του, τις ανάγκες του και την εκπλήρωσή τους- αυτή η εγωκεντρικότητα, όντας πολύ πολύ περιορισμένη, είναι η αιτία προστριβών όταν συναντιέται με την εγωκεντρικότητα ενός άλλου, που επίσης είναι περιορισμένη• τότε υπάρχει αναπόφευκτα προστριβή, ένταση και κάθε είδους ταραχή, όλη η ατέρμονη βιαιότητα των ανθρώπινων πλασμάτων.<br />Όταν κανείς έχει στραμμένη την προσοχή του σε όλα τούτα, όταν έχει επίγνωση χωρίς επιλογές, τότε απ’ αυτό έρχεται ένα εσωτερικό κοίταγμα σε βάθος.Αυτό το εσωτερικό κοίταγμα σε βάθος δεν είναι μία πράξη ανάμνησης, συνέχεια της μνήμης. Το εσωτερικό κοίταγμα σε βάθος είναι σαν στιγμιαίο φως. Βλέπεις με απόλυτη καθαρότητα όλες τις επιπλοκές, τις συνέπειες, τις περιπλοκές. Τότε αυτό ακριβώς το εσωτερικό κοίταγμα σε βάθος είναι ολοκληρωμένη δράση. Σ’ αυτή τη δράση δεν υπάρχουν τύψεις, μετάνοια, καμιά αίσθηση λυγίσματος κάτω από το βάρος της, ούτε εκ των υστέρων διαφοροποιήσεις. Αυτό είναι γνήσιο, καθαρό εσωτερικό κοίταγμα σε βάθος – αντίληψη χωρίς ίχνος αμφιβολίας.<br />Οι περισσότεροι από μας αρχίζουμε τη ζωή μας όντας βέβαιοι για τα πάντα και καθώς μεγαλώνουμε αυτή η βεβαιότητα αλλάζει σε αβεβαιότητα και πεθαίνουμε στην αβεβαιότητα. Αλλά αν κανείς αρχίσει με αβεβαιότητα, αμφιβάλλοντας, αμφισβητώντας, ρωτώντας, αξιώνοντας να καταλάβει, έχοντας αληθινές αμφιβολίες για την ανθρώπινη συμπεριφορά, για όλες τις θρησκευτικές τελετές, τις εικόνες τους και τα σύμβολά τους, τότε μέσα από αυτή την αμφιβολία έρχεται η καθαρότητα της βεβαιότητας. Όταν υπάρξει καθαρό εσωτερικό κοίταγμα σε βάθος, μέσα στη βία για παράδειγμα, αυτό ακριβώς το κοί¬ταγμα σε βάθος εξαφανίζει όλη τη βία. Αυτό το κοίταγμα σε βάθος γίνεται έξω από τον εγκέφαλο, αν μπορεί να το πει έτσι κανείς. Δεν ανήκει στο χρόνο. Δεν ανήκει στις αναμνήσεις ή στη γνώση, κι έτσι αυτό ακριβώς το κοίταγμα σε βάθος και η δράση του, αλλάζει τα ίδια τα κύτταρα του εγκεφάλου. Αυτό το κοίταγμα σε βάθος είναι πλήρες και από αυτή την πληρότητα μπορεί να υπάρξει λογική, πνευματικά υγιής, ορθή δράση.<br />Όλη αυτή η κίνηση από το να παρατηρείς και να ακούς μέχριhttp://www.blogger.com/img/blank.gif τον κεραυνό του κοιτάγματος σε βάθος, είναι μία μόνο κίνηση• δεν είναι πλησίασμα βήμα βήμα. Είναι σαν γρήγορο βέλος. Μόνο αυτό το κοίταγμα σε βάθος μπορεί να ξεδιαμορφώσει το μυαλό, όχι οι προσπάθειες της σκέψης που σημαίνουν πάρσιμο απόφασης αφού δεις την αναγκαιότητα κάποιου πράγματος• τίποτα τέτοιο δεν πρόκειται να φέρει ολοκληρωτική απελευθέρωση από τη διαμόρφωση. Όλη η ιστορία είναι θέμα χρόνου και τελειώματος του χρόνου. Ο άνθρωπος είναι δεμένος με το χρόνο κι αυτό το δέσιμο με το χρόνο το κάνει η κίνηση της σκέψης. Όπου, λοιπόν, υπάρχει τέλειωμα της σκέψης και του χρόνου, υπάρχει ολικό εσωτερικό κοίταγμα σε βάθος. Μόνο τότε μπορεί να ανθίσει το μυαλό. Μόνο τότε μπορείς να έχεις πλήρη σχέση με το νου.<br /><a href="http://www.kastaniotis.com/book/978-960-03-3708-2"><br />Κρισναμούρτι “Εις εαυτόν” εκδ.Καστανιώτη</a><br /><br /><a href="http://2insight4.wordpress.com/">πηγή insite</a>dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)http://www.blogger.com/profile/10950155817060532604noreply@blogger.com0