Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Ρουμί



Σταμάτα πια να τριγυρνάς

 ψάχνοντας κάπου να κρυφτείς.

Θεριά σε περιμένουνε στο κάθε σπηλιαράκι.

Αν ζεις με τα ποντίκια

θα σέ ΄βρουν νύχια γάτας.

Η μόνη σου ξεκούραση

είναι με το Θεό να μένεις.

Ζήσε στο πουθενά αφού από εκεί έρχεσαι

κι ας έχεις εδώ μια διεύθυνση.

Γι' αυτό είναι που βλέπεις τα πράγματα διπλά.

Βλέπεις τον άλλον καμμιά φορά σα φίδι επικίνδυνο

ενώ άλλος τον βλέπει όμορφο εραστή.

Έχετε δίκιο και οι δυο!

Μισός μισός είναι ο καθένας μας

σαν το ασπρόμαυρο μοσχάρι.

Ο Ιωσήφ στ' αδέλφια του εφάνταζε άσχημος

κι ας ήταν τόσο όμορφος στα μάτια του πατέρα του.

Έχουμε μάτια που κοιτούν και βλέπουν απ' το πουθενά

και άλλα πάλι που κρίνουμε πόσο μακριά πόσο κοντά

πόσο ψηλά ή χαμηλά.

Κρατάμε δύο μαγαζιά

και τρέχουμε μπρος πίσω.

Κλείσε επιτέλους το μικρό που

διαρκώς φυραίνει.

Άφησε μόνον ανοιχτό

εκείνο που δεν πουλά τα σύνεργα της ψαρικής.

Εσύ είσαι το αψάρευτο το ελεύθερο το ψάρι

------------------------------------------------.

Καρφί στραβό στο ήρεμο πρόσωπο

γίνεται η σκέψη.

Χρυσή σπάθα βυθίζεται σ' ένα σωρό σκατά.


Ας υποθέσουμε ότι χαλάρωσες ένα διανοητικό κόμπο.

Ο σάκος αδειανός.

Γέρασες προσπαθώντας να λύσεις τέτοιους γρίφους.

Άντε λύσε και μερικούς ακόμα!

Είναι κι ένας σφιχτόκομπος στον ίδιο το λαιμό σου

το αίνιγμα του αν ζεις αρμονικά

μ΄αυτό που δεν έχει όνομα.

Συνέχεια εξετάζεις ουσία και αιτίες.

Σκορπάς τη ζωή σου σαν προσπαθείς

η σύνταξή σου να είναι σωστή.

Διορθώνεις και τον άνεμο στα λόγια του αέρα!

Στο κάθε χειροτέχνημα νομίζεις αναγνώρισες και τον Δημιουργό.

Τόσο πολύ περήφανος για το συλλογισμό σου!

Ο άνθρωπος της σκέψης συλλέγει αποδείξεις.

Ο μυστικός τ' ανάποδο.

Σκύβει απαλά στο στήθος του καθένα

και χάνεται στην απάντηση.

Η σκέψη βγάζει καπνό πολύπλοκο

στο τέλος της φωτιάς.

Ο μυστικός στέκει στη φωτιά.Ακίνητος.

Η φαντασία τα αγαπά του καπνού τα σχήματα.

Είναι όμως λάθος καίριο απ' τη φωτιά να βγαίνεις.
Τζ.Ρουμί

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Κι ήθελε ακόμη


Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει
όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα,
έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες.

Μιλάτε, δείχνετε πληγές, αλλόφρονες στους δρόμους.
Τον πανικό που στραγγαλίζει την καρδιά σας σαν σημαία
καρφώσατε σ' εξώστες, με σπουδή φορτώσατε το εμπόρευμα.
Η πρόγνωσή σας ασφαλής: Θα πέσει η πόλις.