Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

κι αν είναι πάντοτε αργά...ακόμα και τώρα στου δρόμου τα μισά, εσύ, συνέχισε να περπατάς!

στη γλυκιά Μαρία(σύντροφο στο δρόμο, σχεδόν 20 χρόνια!)

4 σχόλια:

MN είπε...

Βλέπω την τιμητική της έχει η Μαρία σήμερα. Και όχι μόνο η Μαρία.

Ντέρτια έχεις αγόρι μου και αφιερώνεις σε κόσμο τραγούδια;

Τώρα που σου γράφω το σχόλιό μου ακούω παράλληλα και το τραγούδι της Αρβανιτάκης και ομολογώ με ταξίδεψε...

Καλά να περνάτε όλοι!!

dimitrisp(se.... είπε...

υπάρχει αυτή η στιγμιαία χαρά του να αναδείξεις το φίλο σου ,να μοιραστείς μαζί του κάτι που σ'αρέσει και να ικανοποιήσεις και την ανάγκη που έχεις να επικοινωνείς! κι όλες αυτές οι χαρές με την αφιέρωση ενός τραγουδιού...και το ταξίδι δώρο!
καληνύχτα,φίλε!

νατασσΆκι είπε...

(το είδε η Μαρία;;;)
:)))

όμορφο ποίημα, που έγινε όμορφο τραγούδι
(σαν τη ζωή μας, καμιά φορά ;) )

Και τα δικά μας φιλιά σε σένα και τη Μαρία σου!

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

κι ότι έλεγα ότι κάπου θα διασκεδάζει η Νατάσσα ... σε βρήκα να ακούς dimitris fm stereo!
πολλά φιλιά στον αστερΑκη και στον Κ!

Αρχειοθήκη ιστολογίου