Κυριακή 22 Αυγούστου 2010
Το ποτάμι της ζωής
Δεν ξέρω αν έχετε προσέξει, πηγαίνοντας κάποια βόλτα, ότι δίπλα στο ποτάμι υπάρχει μια στενόμακρη δεξαμενή.Δεν συνδέεται με το ποτάμι και μάλλον την έχουν σκάψει ψαράδες.Το ποτάμι κυλάει σταθερά, είναι βαθύ και πλατύ, αλλά η δεξαμενή είναι γεμάτη από διάφορα σκουπίδια που επιπλέουν, επειδή δεν συνδέεται με το ποτάμι, ενώ δεν υπάρχουν μέσα της ψάρια.Είναι μια δεξαμενή με λιμνασμένα νερά και το βαθύ ποτάμι την προσπερνάει κυλώντας γρήγορα, γεμάτο ζωή και δύναμη.
Δεν νομίζετε ότι και οι άνθρωποι είναι έτσι;Σκάβουν μια δεξαμενούλα για τους εαυτούς τους, μακριά από το ορμητικό ρεύμα της ζωής, και μέσα σ' αυτή τη δεξαμενούλα λιμνάζουν και πεθαίνουν κι αυτό το λίμνασμα, αυτή τη φθορά, την ονομάζουμε ζωή.Αυτό συμβαίνει επειδή όλοι μας ζητάμε σταθερότητα.Θέλουμε κάποιες επιθυμίες μας να μένουν πάντα ίδιες, θέλουμε όσα μας ευχαριστούν να μην τελειώσουν ποτέ.Σκάβουμε μια μικρή τρύπα και ταμπουρωνόμαστε μέσα της μαζί με την οικογένειά μας, τις φιλοδοξίες μας, τον πολιτισμό μας, τους φόβους μας, τους θεούς μας, τους διάφορους τρόπους λατρείας μας και πεθαίνουμε εκεί μέσα, αφήνοντας τη ζωή να μας προσπερνάει-τη ζωή που είναι πρόσκαιρη, που αλλάζει συνεχώς, που είναι τόσο σύντομη, που έχει τεράστιο βάθος, τέτοια εκπληκτική δύναμη και ομορφιά.
Έχετε προσέξει ότι, αν καθίσετε ήσυχα στην όχθη του ποταμού, μπορείτε ν' ακούσετε το τραγούδι του-τον παφλασμό των κυμάτων, τον ήχο που κάνει το νερό καθώς κυλάει;Υπάρχει πάντα μια αίσθηση κίνησης, μιας εκπληκτικής κίνησης, τόσο στην επιφάνεια όσο και στο βυθό.Αλλά στη μικρή δεξαμενή δεν υπάρχει καμία κίνηση, εκεί το νερό λιμνάζει.Κι αν παρατηρήσετε τους περισσότερους από εμάς, θα δείτε ότι αυτό θέλουμε:δεξαμενούλες ύπαρξης με λιμνασμένα νερά μακριά από τη ζωή.Λέμε ότι η "δεξαμενο-ζωή" μας είναι ο μόνος σωστός τρόπος ζωής και επινοούμε φιλοσοφίες για να τον δικαιώσουμε.Έχουμε αναπτύξει κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές και θρησκευτικές θεωρίες για να τον υποστηρίξουμε και δεν θέλουμε να ενοχληθούμε επειδή, βλέπετε, αυτό που κυνηγάμε είναι μια αίσθηση μονιμότητας.
Ξέρετε τί σημαίνει να αναζητάς μονιμότητα;Σημαίνει ότι θέλεις να συνεχίζεται ατελείωτα καθετί το ευχάριστο, ότι θέλεις να τελειώνει όσο πιο γρήγορα γίνεται ό,τι δεν είναι ευχάριστο.Θέλουμε το όνομά μας να γίνει γνωστό και να συνεχίσει να υπάρχει μέσα από την οικογένειά μας,την περιουσία μας.Θέλουμε να υπάρχει μια αίσθηση μονιμότητας στις σχέσεις μας,στις δραστηριότητές μας,που σημαίνει ότι αναζητάμε τη διάρκεια και τη συνέχεια της ζωής στη δεξαμενή με τα στάσιμα νερά.Δεν θέλουμε να γίνονται πραγματικές αλλαγές στη ζωή μας,έτσι έχουμε χτίσει μια κοινωνία που μας εγγυάται τη μονιμότητα της περιουσίας,του ονόματος και της φήμης.
Αλλά,βλέπετε,η ζωή δεν είναι καθόλου έτσι,στη ζωή δεν υπάρχει τίποτα μόνιμο.
Κρισναμούρτι "Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ" μεταφρ.Ν.Πιλάβιος-Στεφ.Τάπτα εκδ.Καστανιώτη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2014
(1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2013
(15)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2012
(47)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (8)
-
►
2011
(29)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
▼
2010
(45)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (12)
- ► Ιανουαρίου (3)
12 σχόλια:
Βαφτησημιέ μου καλό σου βράδυ και καλή εβδομάδα!
Καλώς μας ήρθες.
Η ζωή είναι ποτάμι.Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω.Για αυτό η ζωή του καθενός απο εμάς έχει ξεχωριστή αξία.Υποχρέωσίς μας είναι να της δίνουμε και την αξία που της αρμόζει.
Πολλές φορές όμως βολευόμαστε στα θέλω μας και στον μικρόκοσμό μας.Φοβόμαστε το ρίσκο.Που είναι το βασικό στοιχείο της ζωής.
Αναλωνόμαστε στη σιγουριά των όσων πετύχαμε φοβούμενοι να πάμε παρακάτω.Να αδράξουμε τις φιλοδοξίες μας.
Γιατί άραγε;Τι μας εμποδίζει;Τι φοβαστε τόσο πια;
Να ζήσουμε;
Ίσως...
Να 'σαι πάντα καλά φίλτατε.
ποσο συμφωνω! πραγματι! τιποτα μα τιποτα δεν ειναι μονιμο...
καλη εβδομαδα!!!
τα πάντα ρει, κι ας θέλουμε να το παραδεχτούμε ή όχι...
Kαλή σου βδομάδα ΑΦ Δημήτρη !
όσοι έχουν "πετύχει" θέλουν να διατηρήσουν τα κεκτημένα και οι υπόλοιποι φιλοδοξούν να "πετύχουν" κι αυτοί...
Αιώνες τώρα η ίδια ιστορία και οι άνθρωποι βρισκόμαστε εκεί στις "δεξαμενο-ζωές" μας...έξω από το ποτάμι της ζωής.
Καλή εβδομάδα Ιωάννη.
Kαλώς όρισες στο φτωχικό μου Pinkdreamer.Καλή εβομάδα να έχεις.
Μια και μου θύμισες τον Ηράκλειτο θυμίσου κι αυτό ΦJK:
"Ένας και κοινός είναι ο κόσμος για τους ξυπνητούς.Οι κοιμισμένοι ζουν ο καθένας στο δικό του κόσμο."
Καλή εβδομάδα ΑΦJK.
Καλημέρα Δημήτρη!!!
Καταρχάς όταν είδα τον τίτλο της ανάρτησης σου είπα...φτου! να πάρει...γιατί ετοιμαζόμουν να κάνω "Κρισναμούρτικη" ανάρτηση σχετικά με το ποτάμι της Ζωής...γιατί αρκετή θάλασσα φάγαμε όλοι μας!
Θυμάμαι όταν μετέφραζα αυτό το βιβλίο, μου είχε κάνει κλικ...ο συσχετισμός λασπόλακου όπου όλοι μας βρισκόμαστε...με το ποτάμι της Ζωής!
Ευχαριστώ που μας το θύμισες και ΑΦ!
Kαλησπέρα καλή μας Άιναφετς,
ακριβώς αυτό το κλικ "άκουσα" και ξεχώρισα το συγκεκριμένο απόσπασμα από το ένα ακόμη υπέροχο βιβλίο που μας προσφέρεται στην ελληνική γλώσσα εσύ και ο σύντροφός σου.
Καλό βράδυ και πολλά φιλιά θα σου ευχηθώ ...περιμένοντας μια ακόμη όμορφη ανάρτηση στο μαγικό σου μπλογκ.
Φιλε μου καλως ορισες! Πολυ χαιρομαι που εισαι παλι στην παρεα μας! Η ζωη ειναι συνεχεια αλλαγη οντως και αν κατσει καποιος να παρατηρησει χωρις να μεροληπτει τοτε βλεπει την αληθεια αυτου του πραγματος. Πιστευω οτι ενα μεγαλο ποσοστο της μιζεριας μας οφειλεται στην συνεχη ταση και αντισταση στην συνεχη ροη, η επιμονη μας να πηγαινουμε κοντρα σε οποιαδηποτε αλλαγη. Αλλα η αλλαγη δεν μας ρωτα, συμβαινει σε πεισμα των επιθυμιων μας...Και μετα τα βαζουμε με την ζωη...Γιατι απλα δεν δινει σημασια στα καπριτσια μας.
Την καλησπερα μου!
φίλε μου Αλχημιστή,
μου θύμισες ένα αγαπημένο τραγούδι και θα μου επιτρέψεις να στο χαρίσω:
http://www.youtube.com/watch?v=yxLpzxD0NiE
καλή ακρόαση και καλό σου βράδυ φίλε μου.
Καλό Μήνα σε εσένα και στην υπέροχη οικογένειά σου.
!!ΑΦ!!
Σ' ευχαριστώ πολύ Γιάννη,
καλό μήνα και σε εσένα και καλή δύναμη.
Δημοσίευση σχολίου