Ανακάλυψα πρόσφατα ότι το ποίημα έχει και μια στροφή ακόμη που αγνοούσα και μου φαίνεται ότι οι στίχοι αυτοί είναι και οι σπουδαιότεροι:
ΤΑ ΔΙΧΤΥΑ ΠΟΥ ΧΑ ΡΙΞΕΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΑ ΦΕΡΑΝ ΚΑΤΑΠΑΝΩ ΜΟΥ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ.
ΚΙ ΕΙΔΑ ΤΙΣ ΕΞΙ ΒΡΥΣΕΣ ΜΟΥ ΣΗΜΑΔΙ ΛΗΣΤΕΣ ΝΑ ΤΙΣ ΦΥΛΟΥΝ ΚΑΙ ΘΥΡΩΡΟΙ.
ΧΡΥΣΑ ΚΥΠΑΡΙΣΣΟΜΗΛΑ ΣΤΟΝ ΑΔΗ ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΙΣΤΟΡΕΙ.
Μαλαματένια λόγια λοιπόν ...
Μαλαματένια λόγια στο χορτάρι ποιος βρίσκει για την άλλη την γενιά;