Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

Πες μου,ποιό είναι το πραγματικό;


Πόσο ξαφνικά
ταράζεται η ακίνητη λίμνη!
Ο περαστικός ο άνεμος
χαίρεται να ταράζει τα νερά.
Τα έντομα
κάνουν σχέδια,
ενοχλώντας τα ήρεμα νερά.
Κι ύστερα οι αντικατοπτρισμοί αναπλάθονται και πάλι:
Το επιβλητικό δέντρο,
ο γαλάζιος ουρανός,
το ταχύφτερο πουλί,
το βαρύ σύννεφο,
το ψηλό το σπίτι με τα πολλά παράθυρα,
είναι όλα και πάλι εκεί στην ήσυχη λίμνη.

Ο ήλιος που περνάει ανάμεσα απ' τα πράσινα τα φύλλα,
τα μακρινά τ' αστέρια, από τ' απέραντο διάστημα,
το ίδιο μου το πρόσωπο, τόσο κοντά,
είναι όλα εκεί, στο νερό,σχηματισμένα.
Αχ,λίμνη,
τα δάκρυά μου ταράζουν τα νερά σου.
Πες μου,ποιο είναι το πραγματικό;

"Παραβολές και ποήματα" Κρισναμούρτι,μεταφρ.Ν.Πιλάβιος,εκδ.κέδρος

7 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Ακομη καθρεφτίζομαι στην Υγρή Επιφάνεια των Δακρύων...

απλώνω το χέρι...
εγω να πιάσω το είδωλο
ή εκείνο εμένα...
δεν ξέρω ποιος έκανε πρώτος την αρχή...

ποιο το αληθινό...
ποια πραγματικότητα να εμπιστευτώ?..

Τα είδωλα μες στους καθρεφτισμους ζούνε τη δική τους Μοίρα...
Όταν ένα πετραδάκι ταράζει τα νερά,
οι μεταμορφώσεις τα διαστέλλουν...τα συστέλλουν...
τα πονάνε....

Κι όμως πάντα επέρχεται η ηρεμία και η απεικόνιση ξανά διχάζει για το ποιο είναι τελικά το Αληθινό....

Φοβάμαι τις παραμορφώσεις από τα ταραγμένα Νερά της Ψυχής..
τότε δεν παραμορφώνεται το Είδωλο,
μα το πρωτότυπο
και το είδωλο δακρύζει μονο του.....

σαν μέσα σε ψευδαίσθηση...

τελικά όλα εχουν Ζωή...
και η ανταπόκριση φαίνεται σε στιγμές πανικού, κινδύνου και βαθιας συγκίνησης....

Σε φιλω...σε χρόνο P-arontos.....

Άιναφετς είπε...

"Α, φίλε,
δεν μπορείς να φυλακίσεις την Αλήθεια.

Είναι σαν τον άνεμο,
ελεύθερη κι απεριόριστη,
άφθαρτη και απροσμέτρητη.

Δεν έχει μόνιμη κατοικία
ούτε ναό ούτε βωμό.
Δεν είναι κανενός Θεού,
όσο ζήλο κι αν έχουν οι πιστοί Του.

Μπορεί να πει κανέις
ποιό ήταν το λουλούδι
απ΄όπου μάζεψε μια μέλισσα
το γλυκό το μέλι;

Α, φίλε,
άσε την αίρεση στον αιρετικό
και τη θρησκεία στον ορθόδοξο
κι εσύ μάζεψε Αλήθεια
μεσ' απ΄ τις σκόνες όσων έζησες".

Τζ. Κριναμούρτι

Από το ίδιο αγαπημένο μας βιβλίο, λίγο παρακάτω...
.......................................

Ας αφήσουμε τις "λίμνες" μια να ρυτιδιάζουν και μια να ηρεμούν και ας μαζέψουμε τις σκόνες όσων ζήσαμε...

Καλό βραδάκι Δημήτρη! ΑΦ!

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Κήπος υπέροχος με σοφίας αποστάγματα.

Καλη σου μέρα βαφτησημιέ μου...

ANTEPTO είπε...

"Πες μου,ποιο είναι το πραγματικό;"
Δύσκολη ερώτηση μεγάλε διδάκαλε, δυστυχώς το πραγματικό είναι η καθημερινότητα, με την οποία παλέυουμε να αντεπεξέλθουμε γόνιμα όσο μπορούμε!

Καλή Χρονια dimitrisp και Χρόνια Πολλά με υγεία

Thalassenia είπε...

Τα αισθήματα είναι σίγουρα μέρος του πραγματικού. Αυτό μερικές φορές μας γεμίζει γαλήνη.

goofyMAGOUFH είπε...

Οι λίμνες...
οι λίμνες δεν είναι σαν τις θάλασσες.
Οι θάλασσες τραγουδούν.
Οι λίμνες ονειρεύονται...

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

Mετά από ολιγοήμερες διακοπές...μπαίνοντας ξανά στο διαδίκτυο,αυτήν την εικονική πραγματικότητα... που όμως είναι μια πραγματικότητα, ξανασυνδέομαι μαζί με φίλους που όμορφα στόλισαν το ποίημα του Κρισναμούρτι,με το οποίο ήθελα να ξεκινήσει η νεα χρονιά, με σχόλια που μοιάζει να τα έγραψε ΕΝΑ χέρι,ΜΙΑ καρδιά...και μήπως αυτή δεν είναι η αλήθεια...πες μας, σε παρακαλώ Δάσκαλε...
Καλή χρονιά να έχουμε!
Φιλιά από τον δημήτρη(τώρα).

Αρχειοθήκη ιστολογίου