Ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας τα πολύ παλιά χρόνια,επισκεπτόταν τις επαρχίες της χώρας του.Όταν έφτασε σε μια πόλη,παρατήρησε ένα στόχο και ένα βέλος που ήταν καρφωμένο στο κέντρο ακριβώς του στόχου.
Λίγο παρακάτω,στη διάρκεια πάντα της επίσκεψής του,παρατήρησε ένα άλλο βέλος που ήταν καρφωμένο σ' ένα στόχο.Κι αυτό το βέλος βρισκόταν στο κέντρο ακριβώς του στόχου.
Αυτό συνεχίστηκε.Ο αυτοκράτορας,όταν είδε για τέταρτη φορά ένα βέλος να είναι καρφωμένο στο κέντρο ακριβώς του στόχου,ζήτησε να γνωρίσει αυτόν τον εξαίρετο σκοπευτή.
"Όχι", του είπε ένας προεστός της πόλης,"δεν αξίζει τον κόπο,πρόκειται περί ηλιθίου".
"Περί ηλιθίου; Πώς γίνεται ένας ηλίθιος να μπορεί να στοχεύει με τέτοια θεική επιδεξιότητα;"
"Είναι απλό.Καρφώνει πρώτα το βέλος.Μετά απ' αυτό,ζωγραφίζει το στόχο γύρω από το βέλος".
4 σχόλια:
Εγώ κάνω το ανάποδο!!! Το θεωρώ λίίίγο πιο δύσκολο!!!
Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι...
http://www.youtube.com/watch?v=j7yByx3Cqy4
Ένα υπέροχο Σ/Κ να έχεις φίλε μου!!!
Χμ!...ηλίθιος ε;
Και έχω καιρό να ζωγραφίσω!!!
ΑΦιλιά...πάντα τρυφερά!
πΟλύ όμορφο τραγούδι!το συγκεκριμένο βίντεο το είχα αναρτήσει σ'αυτό το μπλογκ όταν πριν δυο χρόνια ήταν να βρεθούμε σε μια εκδήλωση του Νίκου Πιλάβιου.
Καλό βράδυ φίλε μου!
Όταν ζωγραφίζεις εσύ καλή μου μάγισσα τόξο βέλος στόχος γίνονται ένα...μια καρδιά!
πολλά φιλιά και καλό βραδάκι.
Δημοσίευση σχολίου