Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας

Αναδημοσίευση από το μπλογκ του Δ

...timeo Danaos et dona ferentīs.
Εάν εγώ ως άνθρωπος βρίσκω το νόημα της ζωής μου στη κατανάλωση ή στην αποπληρωμή των χρεών μου αναπόδραστο είναι εάν χάσω τη δυνατότητα εκπλήρωσης αυτού του νοήματος (λόγω της πτώσης του βιοτικού μου επιπέδου και της αδυναμίας πληρωμής των οφειλομένων) να ρέπω προς την απογοήτευση -το προηγούμενο δεν αναφέρεται σε άρνηση της κατανάλωσης, αλλά σε αυτό το οποίο γράφω, και μόνον αυτό, δηλαδή στην εύρεση του νοήματος της ζωής στη κατανάλωση.

Αλίμονο όμως εάν κάνω ανθρωπολογία της κατανάλωσης, του χρέους και του κέρδους -ή ακόμα της εργασίας και του εμπορεύματος...
Πόσο πιο μέτριος πια...

Τι μας λένε λοιπόν ορισμένοι στις μέρες μας;
Πως ο λόγος που υπάρχουμε είναι το γεγονός πως δανειστήκαμε.
Όχι ο αέρας, όχι το νερό και η γη, όχι ο Ήλιος, όχι το κορμί και τα συναισθήματα μας, όχι η νόηση και η βούληση μας, όχι οι άνθρωποι γύρω μας, αλλά ο δανεισμός!

Ο δανεισμός μας δίνει ζωή, και η ζωή δεν μπορεί παρά να είναι ελεύθερη -στη δυνατότητα του να καταναλώνουμε- ζωή, και η ελεύθερη -στη δυνατότητα του να καταναλώνουμε- ζωή είναι το νόημα μας.

Η ελεύθερη -αυτή- ζωή που προκύπτει από τον δανεισμό είναι το νόημα μας λοιπόν’
Έτσι αποφάσισαν να μας μάθουν και έτσι μας έμαθαν (και έχουν πάρα πολλά μέσα για αυτό τον σκοπό και πάρα πολλούς «επιστήμονες» -πάνω από το κεφάλι μας, αλλά και μέσα σε αυτό) και έτσι επιλέξαμε να μας μάθουν.

Και όταν αυτή η ελεύθερη -στη δυνατότητα του να καταναλώνουμε- ζωή δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί,...
Τότε τι μένει;...

Μα ο δανεισμός μας φυσικά! Οι οφειλές μας, το χρέος μας...
Οφείλεις!

Και εάν έχουμε αδυναμία να πληρώσουμε τα χρέη μας, τις οφειλές μας;
Εάν δεν έχουμε τη δυνατότητα ούτε για αυτό; -που μας συνδέει με το παλιό νόημα της ζωής μας και που ήταν η ίδια του η προϋπόθεση.
Τότε τι μένει;...

Τότε μένει η απογοήτευση, τότε δε μένει παρά η υποταγή -αυτό είναι το νόημα τους.

Έξυπνο ψυχολογικό τρικ, δεν μπορώ να πω...

Ίσως για κάποιον που τον διατρέχουν έντονα πουριτανικά ενοχικά σύνδρομα αυτομαστίγωσης, ίσως για κάποιον που θέλει να εξασφαλίσει μια θέση στον παράδεισο μέσα από την εργασία του -που είναι η καλύτερη προσευχή. Ίσως τέλος για κάποιον που η λέξη ενοχή έλκει την καταγωγή της από την πολύ ηθική έννοια χρέος...

Αλλά εγώ δεν μιλώ αυτήν την γλώσσα, ούτε σκέφτομαι με αυτούς του όρους...

Εγώ μιλώ τη γλώσσα που μου λέει πως οι άνθρωποι στην προσπάθεια τους να εξασφαλίσουν τις προϋποθέσεις της ύπαρξης τους , τα υλικά αγαθά, σκέφτονται την αυτοσυντήρηση τους -και στην αυτοσυντήρηση συμπεριλαμβάνεται και η ταυτότητα τους, τα πνευματικά αγαθά, οι αξίες τους.
Μιλώ τη γλώσσα που μου λέει πως οι άνθρωποι από την ταυτότητα τους αντλούν νοήματα που τους κάνουν να αντιστέκονται και να μην παραιτούνται, να συνεχίζουν να παλεύουν, να αγωνίζονται’ γιατί το τελευταίο αυτό είναι που έχει νόημα’ το γεγονός ότι αγωνίζονται -για ποιο λόγο δεν θα το πω εγώ, δεν είμαι Δαναός...

Αυτό το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά και μέσα από τέτοιου είδους ψυχολογικά τρικ προσπαθούν να δίνουν αυτοί το νόημα στις ζωές των -άλλων- ανθρώπων, και μόλις το νόημα αυτό τους το στερήσουν να τους ωθήσουν να παραιτηθούν, να υποταχθούν, να πάψουν να αγωνίζονται.

Αυτό που επιδιώκουν αυτές οι κυρίες και αυτοί οι κύριοι είναι η παραίτηση, η υποταγή...
...γιατί γνωρίζουν πολύ καλά πως:

«Ο πολιτισμός άρχισε με την ιδέα ότι τα πράγματα έχουν νόημα, και έκτοτε επιφυλάσσει την ανώτατη θέση της κοινωνικής ιεραρχίας σ' όποιων δίνει, διαφυλάσσει ή ερμηνεύει το νόημα των πραγμάτων.»
Παναγιώτης Κονδύλης

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Αυτό που λείπει στις μέρες μας είναι το θάρρος, το σθένος’ είμαστε α-σθενείς...

«Δεν έχουμε το θάρρος ούτε την ικανότητα να δεχτούμε ότι το νόημα της ατομικής και συλλογικής ζωής μας δεν μπορεί πια να δίνεται από τη θρησκεία ή από μια ιδεολογία, δεν μπορεί να μας προσφέρεται σαν ΔΩΡΟ, και ότι πρέπει, κατά συνέπεια, να το δημιουργήσουμε μόνοι μας.»
Κορνήλιος Καστοριάδης

Οι συμβουλές όμως έχουν δωθεί από παλιά...
Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας… γιατί μέσα σε αυτό το δώρο του ΝΟΗΜΑΤΟΣ υπάρχουν ενσωματωμένα τα συμφέροντα των Δαναών…

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Η ιστορία των ανθρώπων είναι ιστορία της πάλης, του αγώνα τους υπέρ ή κατά ενός νοήματος ΥΠΟΤΑΓΗΣ.

Το να γίνουν οι άνθρωποι μικρότεροι και πιο εύκολα κυβερνώμενοι επιδιώκεται σαν να είναι «πρόοδος»!
Friedrich Wilhelm Nietzsche

πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς, καὶ τοὺς μὲν θεοὺς ἔδειξε τοὺς δὲ ἀνθρώπους, τοὺς μὲν δούλους ἐποίησε τοὺς δὲ ἐλευθέρους.
Ἡράκλειτος

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Αυτό που διαφεύγει από την εξουσία των ανθρώπων είναι πολύ πιο δυνατό απ’ αυτό που μπορούν να εξουσιάσουν.

Κώστας Αξελός.

http://inreparabile.blogspot.com/

2 σχόλια:

Άιναφετς είπε...

Ο "κήπος",γέμισε βλαστάρια...
Κοίτα και αυτό:
"Υπάρχει κρίση διανοητική ή οικονομική ή εθνική, με όλη τη φτώχεια και τη σύγχυση, την αναρχία, την παρανομία,την τρομοκρατία, την απειλή πάντα κάποιας βόμβας στο δρόμο. Παρατηρώντας όλα αυτά, ποια είναι η ευθύνη μας;
Αν δεν ενδιαφέρεστε καθόλου για τον κόσμο αλλά μόνο για την προσωπική σας σωτηρία, τότε φοβάμαι ότι είναι αδύνατο να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας".
Ο κόσμος είστε εσείς...
Κρισναμούρτι.

Καλημέρα κηπουρέ!

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

έχω λίγο τρέξιμο αυτές τις ημέρες και δεν έμεινε χρόνος να εμβαθύνω στο σχόλειό σου καλήμου Άιναφετς.
θα επανέλθω ελεπίζω αύριομε το καλό
Ως τότε ένα ΑΦ με κούριερ στο Καπανδρίτι :)

Αρχειοθήκη ιστολογίου