O Nίκος Πιλάβιος μιλάει για τον Κρισναμούρτι

Ο Κρισναμούρτι, σημάδεψε με το έργο του και την παρουσία του όλο τον εικοστό αιώνα, μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά αφού γεννημένος το 1895, στις Ινδίες, πέθανε σε ηλικία 91 ετών το 1986, στο Όχαϊ τής Καλιφόρνιας, στην Αμερική.

Για περισσότερα από εξήντα χρόνια γυρνούσε όλο τον κόσμο κηρύσσοντας αυτό ακριβώς που δήλωσε όταν απαρνήθηκε τον ρόλο του Μεσσία για τον οποίο τον προόριζαν οι Θεοσοφιστές: «η αλήθεια είναι μια χώρα δίχως μονοπάτι», και συνεχίζοντας πάντα να έχει μοναδικό σκοπό του να κάνει «τους ανθρώπους άνευ όρων ελεύθερους», διδάσκοντας στην ουσία, «την μεγαλύτερη τέχνη απ’ όλες, την τέχνη της ζωής».

Ανέπτυξε μία μοναδική φιλοσοφία, που ήταν αληθινά πρωτότυπη και πρωτογενής, αφού ο ίδιος δεν είχε διαβάσει ποτέ του κανένα φιλοσοφικό ή θρησκευτικό βιβλίο. Δεν κουράστηκε να λέει ότι οι θρησκείες ήταν ανθρώπινη επινόηση χωρίς τίποτα το ιερό, ότι ο άνθρωπος μπροστά στο φόβο του για το άγνωστο και την ανικανότητά του να πλησιάσει εκείνο που πραγματικά είναι ιερό, επινόησε τον «θεό», και τον έπλασε κατ’ εικόνα και ομοίωση τού ίδιου, και όχι το αντίθετο όπως έχει «αυτοδιαμορφωθεί» ο Χριστιανικός κόσμος να πιστεύει. Ένα από τα βασικά στοιχεία της φιλοσοφίας του είναι ότι η σκέψη είναι μία μορφή ύλης, ένα εργαλείο που ο άνθρωπος το έχει θεοποιήσει, δημιουργώντας ψυχολογικά τον σκεπτόμενο, που είναι καθαρά δημιούργημα της σκέψης, και χωρίς αυτήν ο σκεπτόμενος ως χωριστή – ανεξάρτητη από τη σκέψη- οντότητα δεν υπάρχει.

Όλη η φιλοσοφία του Κρισναμούρτι είναι ένα πρακτικό εργαλείο, ένα «πολυεργαλείο» θα έλεγε κανείς, που σου δίνει την δυνατότητα να δουλεύεις σε τρία επίπεδα: στο ψυχολογικό, (όχι σαν ανάλυση αλλά σαν παρατήρηση και μη-επιλεκτική επίγνωση) στο φιλοσοφικό (ως καθημερινή πρακτική εφαρμογή κι όχι θεωρητική άποψη) και σε κάτι πραγματικά ιερό (θρησκευόμενη ζωή χωρίς θρησκεία).

Ο Κρισναμούρτι ένιωθε τους κινδύνους των καιρών και την επιτακτική ανάγκη για δράση. Και για να ανταποκριθούν οι ομιλίες του, τόσο στο στυλ όσο και στην ουσία, γίνονταν με το πέρασμα του χρόνου όλο και πιο ευκρινείς και οι διάλογοι λιγότερο ελλειπτικοί. Παρόλα αυτά, το ουσιαστικό μήνυμα έμενε και μένει πάντα το ίδιο: «Μόνο όταν κανείς δει τη ζωή όπως είναι, όταν κανείς δει τον εαυτό του όπως είναι, τότε μόνο μπορεί να προχωρήσει παραπέρα».

Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ο Κρισναμούρτι επέμενε ότι δεν ήθελε οπαδούς. «Το να είσαι οπαδός κάποιου είναι ηθικά βλαβερό, όποιος κι αν είναι αυτός», έλεγε. Δεν δημιούργησε κανενός είδους οργάνωση με πιστούς και μαθητές και δεν έδωσε σε κανένα το δικαίωμα να παρουσιάζεται ως αυθεντία στην ερμηνεία του έργου του. Οι ομιλίες του, τα ημερολόγια και τα γράμματά του, έχουν διασωθεί σε βιβλία και σε εκατοντάδες μαγνητοταινίες και βιντεοκασέτες.

Αν οι ιδέες του Κρισναμούρτι γίνουν πιο πλατιά αποδεχτές στο μέλλον θα είναι επειδή θα αντηχούν τους πόθους των ανθρώπων, επειδή θα μιλούν βαθιά σε όσους έχουν απογοητευτεί από τις πανέξυπνες μακρόβιες ιδεολογίες που σκοπεύουν στον μετασχηματισμό της κοινωνίας. Αν συμβεί κάτι τέτοιο θα γίνει επειδή ο λόγος του Κρισναμούρτι αντηχεί πέρα από τα σύνορα του χρόνου και του χώρου. Η φωνή του έχει σωπάσει, αλλά το μήνυμά του δεν θα πάψει ποτέ να μιλάει στις καρδιές των ανθρώπων που τις κρατάνε ανοιχτές για ν’ ακούνε μ’ αυτές..

“Η αναζήτηση της αλήθειας” βιβλίο τσέπης εκδ.Καστανιώτη

επιλογή και μετάφραση κειμένων Νίκος Πιλάβιος