Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

Οι γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους ...


1-krishnamurti-profile
Οι γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους δεν είναι εθνικιστές, δεν ταυτίζονται με καμιά χώρα, γιατί η λατρεία της πατρίδας φέρνει τον πόλεμο, που σκοτώνει ή ακρωτηριάζει τα παιδιά τους.
Οι γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους θα ανακαλύψουν ποια είναι η σωστή σχέση με την ιδιοκτησία, γιατί το ένστικτο κτητικότητας έχει δώσει στην ιδιοκτησία μια τεράστια και ψεύτικη σημασία που καταστρέφει τον κόσμο.
Οι γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους δεν ανήκουν σε καμιά οργανωμένη θρησκεία, γιατί το δόγμα και η πίστη διαιρούν τους ανθρώπους σε αλληλοσυγκρουόμενες ομάδες, δημιουργώντας ανταγωνισμό και έχθρα.
Οι γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους θα εγκαταλείψουν το φθόνο και την αντιπαλότητα και θα βαλθούν να αλλάξουν ριζικά τη δομή της σημερινής κοινωνίας.
Όσο εκείνο που επιθυμούν οι γονείς για τα παιδιά τους είναι η δύναμη, η επιτυχία και οι υψηλές θέσεις, δεν υπάρχει αγάπη στην καρδιά τους, γιατί η λατρεία της επιτυχίας ενθαρρύνει τη σύγκρουση και την αθλιότητα.
Το να αγαπάει κανείς τα παιδιά του σημαίνει ότι βρίσκεται σε πλήρη επικοινωνία μαζί τους κι ότι φροντίζει να έχουν τη σωστή εκπαίδευση, που θα τα βοηθήσει να αποκτήσουν ευαισθησία, νοημοσύνη και ψυχική ισορροπία.
(…) Η νοημοσύνη δεν έχει καμιά σχέση με το να περνάει κανείς τις εξετάσεις του σχολείου. Νοημοσύνη είναι η αβίαστη, χωρίς διεργασίες της σκέψης, αντίληψη που κάνει τον άνθρωπο δυνατό και ελεύθερο. Για να ξυπνήσουμε τη νοημοσύνη σ’ ένα παιδί, πρέπει να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε εμείς οι ίδιοι τι είναι νοημοσύνη.
Πώς μπορούμε να ζητάμε από ένα παιδί να συμπεριφέρεται με νοημοσύνη, όταν δεν υπάρχει νοημοσύνη σε πάρα πολλά πράγματα που κάνουμε εμείς οι ίδιοι;
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι δυσκολίες του μαθητή, αλλά και οι δικές μας: οι συσσωρευμένοι φόβοι μας, η δυστυχία και οι απογοητεύσεις μας, από τα οποία δεν έχουμε ελευθερωθεί. Για να βοηθήσουμε το παιδί να έχει νοημοσύνη, πρέπει πρώτα να γκρεμίσουμε μέσα μας τα εμπόδια εκείνα που μας κάνουν στενοκέφαλους και απερίσκεπτους.
Πώς μπορούμε να μάθουμε στα παιδιά να μη ζητάνε προσωπική εξασφάλιση, όταν την αναζητάμε εμείς οι ίδιοι;
Τι ελπίδα υπάρχει για το παιδί αν εμείς, που είμαστε γονείς και δάσκαλοι, δεν είμαστε ευαίσθητα ανοιχτοί στη ζωή, αν χτίζουμε προστατευτικά τείχη γύρω μας;
Για να ανακαλύψουμε την αληθινή σημασία αυτής της πάλης για ασφάλεια, που προκαλεί τέτοιο χάος στον κόσμο, πρέπει να αρχίσουμε να ξυπνάμε τη δική μας νοημοσύνη έχοντας επίγνωση των ψυχολογικών μας διαδικασιών πρέπει να αρχίσουμε να αμφισβητούμε όλες τις άξιες που τώρα μας εγκλωβίζουν.
Δεν πρέπει να συνεχίσουμε να ακολουθούμε απερίσκεπτα τα μοντέλα με τα οποία έτυχε να μεγαλώσουμε.
Πώς μπορεί να υπάρξει ποτέ αρμονία μέσα στο άτομο, κι επομένως στην κοινωνία, όταν δεν κατανοούμε τον εαυτό μας;

Κρισναμούρτι «Η εκπαίδευση και το νόημα της ζωής», μετάφρ. Ν.Πιλάβιος, εκδ.Καστανιώτη

2 σχόλια:

dimitrisp είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
dimitrisp είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

Αρχειοθήκη ιστολογίου