Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009

ΑΜΜΟς και ΑΦΡΟς...(χαλίλ γκιμπράν)

Κάποτε γέμισε το χέρι μου με ομίχλη.
Μετά το άνοιξα, και να, η ομίχλη ήταν ένα σκουλίκι.
Και έκλεισα και άνοιξα το χέρι μου ξανά, και εκεί ήταν ένα πουλί.
Και ξανά έκλεισα και άνοιξα το χέρι μου, και μέσα στην κοιλότητά του, στο κενό, είδα να στέκεται ένας άντρας με θλιμμένο πρόσωπο, αναποδογυρισμένο.
Και έκλεισα ξανά το χέρι μου, και όταν το άνοιξα υπήρχε μόνο ξανά η ομίχλη.
Αλλ' άκουσα ένα τραγούδι με ανείπωτη γλύκα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρχειοθήκη ιστολογίου