Φίλε μου είναι αποκλειστικά στο χέρι μας να γίνει η ζωή μας και αληθινή και αξέχαστη.Μια εκδρομή είναι όλη η ζωή με διάφορους ενδιάμεσους σταθμούς.Βέβαια το πρώτο τραγούδι που ήρθε στο μυαλό όταν διάβασα την τελευταία φράση του κειμένου σου είναι αυτό.
http://www.youtube.com/watch?v=ukruH_NXqT4
Το παραπάνω άσμα δε ξέρω άν συνάδει με τις μουσικές σου προτιμήσεις πάντως μιλάει για μια εκδρομή που στους περισσότερους από μας,που έχουμε πάει,μας έχει μέινεί αξέχαστη!!!
ΑΦΓ καλησπέρα, καλό το τργουδάκι αλλά με τα τραγούδια έχω μια παραξενιά:θέλω ο στίχος να είναι παραμυθένιος,να δουλεύει δηλαδή σε περισσότερα από ένα επίπεδα και πέρα από το προφανές να ψάχνω αυτό το μήνυμα που υπόγεια θέλει ο ποιητής να περάσει...μη με παρεξηγήσεις γι'αυτό το κουσούρι...από μικρό παιδί κόλλαγα έτσι με στίχους και τους δούλευα μέσα μου. νομίζω όμως τελικά ότι αυτά είναι και τα τραγούδια που δεν μπορεί ο χρόνος να τα φθείρει και περιμένουν να τ'ανακαλύψουμε... καληνύχτα και ΑΦ!
Καλησπέρα Δημήτρη. Να ένα εντελώς επίκαιρο ερώτημα. Η ζωή μια εκδρομή. Μια περιπλάνηση θα έλεγα καλύτερα. Ξεκινάει κανείς με τα φτερά. Συνεχίζει με τα πόδια.. Και εκεί κοντά στο τέρμα προχωρεί με τις μνήμες.
Τώρα προχωρώ με τα πόδια.. Πιστεύω πως όσο μεγαλύτερα ταξείδια κάνει κανεις με τα φτερά και με τα πόδια τόσο πιό σίγουρα και όμορφα ταξίδεια θα έχει με το μυαλό. Ίσως αυτά που θα έχω να πω τότε, να τα θυμάσαι από τα φτερωμένα ταξείδια και να ακούς με κλειιστά μάτια χωρίς να κοιμάσαι...
αχ! καλό μας Fractal, κι εγώ πάει καιρός που έχασα τα φτερά και πάω με τα πόδια... αν είναι όμως να ζω με τις μνήμες εκεί κοντά στο τέρμα ,αλήθεια σου λέω, προτιμώ να πεθάνω ΤΩΡΑ! έρχονται κάποιες στιγμές που τελείως ξαφνικά ελευθερώνομαι ενώ όταν γυρνώ στο παρελθόν βλέπω ότι τίποτα δεν είναι δικό μου... χα!βλέπεις με δανεικούς στίχους του Μούτση σου απαντώ... ας είναι, η εκδρομή μας είναι αξέχαστη αφού δε ξεχνάμε να θυμόμαστε τον εαυτό...και γι αυτό είναι αληθινή! κλείνω τα ματια δεν κοιμάμαι, βλέπω καλύτερα ΤΩΡΑ και συνεχίζουμε την εκδρομή... καλό βράδυ να έχεις!
Βαφτησιμίε μου και εμένα μου αρέσει ο δουλεμένος και ψαγμένος στίχος.Ο πολυεπίπεδος που σε ωθεί να τον ψάξεις περισσότερο εις βάθος για να ανακαλύψεις ολοκληρωτικά το νόημά του.Να χρειάζεται να το ακούσεις ξανά και ξανά ώστε να το απολαύσεις πραγματικά και να το κατανοήσεις πλήρως.
Άλλες φορές όμως θέλω να ακούσω κάτι πιό απλό και ανεβαστικό μόνο και μόνο για να περάσω ένα ευχάριστο μουσικό 5λεπτο.
11 σχόλια:
Φίλε μου είναι αποκλειστικά στο χέρι μας να γίνει η ζωή μας και αληθινή και αξέχαστη.Μια εκδρομή είναι όλη η ζωή με διάφορους ενδιάμεσους σταθμούς.Βέβαια το πρώτο τραγούδι που ήρθε στο μυαλό όταν διάβασα την τελευταία φράση του κειμένου σου είναι αυτό.
http://www.youtube.com/watch?v=ukruH_NXqT4
Το παραπάνω άσμα δε ξέρω άν συνάδει με τις μουσικές σου προτιμήσεις πάντως μιλάει για μια εκδρομή που στους περισσότερους από μας,που έχουμε πάει,μας έχει μέινεί αξέχαστη!!!
ΑΦ από ΑΦΓ
Υ.Γ.:Καλή σχολική χρονιά να έχουν οι γυιοι σου.
Βέβαια και το τραγούδι που ανέβασες πολύ ωραίο.
Το επίσημο Video-clip είνα αυτό.Το πρότιμώ από το άλλο που "βιάστηκα" να σου στείλω.
http://www.youtube.com/watch?v=AXhWPak-Dzw
ΑΦΓ καλησπέρα,
καλό το τργουδάκι αλλά με τα τραγούδια έχω μια παραξενιά:θέλω ο στίχος να είναι παραμυθένιος,να δουλεύει δηλαδή σε περισσότερα από ένα επίπεδα και πέρα από το προφανές να ψάχνω αυτό το μήνυμα που υπόγεια θέλει ο ποιητής να περάσει...μη με παρεξηγήσεις γι'αυτό το κουσούρι...από μικρό παιδί κόλλαγα έτσι με στίχους και τους δούλευα μέσα μου.
νομίζω όμως τελικά ότι αυτά είναι και τα τραγούδια που δεν μπορεί ο χρόνος να τα φθείρει και περιμένουν να τ'ανακαλύψουμε...
καληνύχτα και ΑΦ!
Καλησπέρα Δημήτρη.
Να ένα εντελώς επίκαιρο ερώτημα.
Η ζωή μια εκδρομή.
Μια περιπλάνηση θα έλεγα καλύτερα.
Ξεκινάει κανείς με τα φτερά.
Συνεχίζει με τα πόδια..
Και εκεί κοντά στο τέρμα προχωρεί με τις μνήμες.
Τώρα προχωρώ με τα πόδια..
Πιστεύω πως όσο μεγαλύτερα ταξείδια κάνει κανεις με τα φτερά και με τα πόδια τόσο πιό σίγουρα και όμορφα ταξίδεια θα έχει με το μυαλό.
Ίσως αυτά που θα έχω να πω τότε, να τα θυμάσαι από τα φτερωμένα ταξείδια και να ακούς με κλειιστά μάτια χωρίς να κοιμάσαι...
Η μουσική 'οπως πάντα υπέροχη..
αχ! καλό μας Fractal,
κι εγώ πάει καιρός που έχασα τα φτερά και πάω με τα πόδια...
αν είναι όμως να ζω με τις μνήμες εκεί κοντά στο τέρμα ,αλήθεια σου λέω, προτιμώ να πεθάνω ΤΩΡΑ!
έρχονται κάποιες στιγμές που τελείως ξαφνικά ελευθερώνομαι ενώ όταν γυρνώ στο παρελθόν βλέπω ότι τίποτα δεν είναι δικό μου...
χα!βλέπεις με δανεικούς στίχους του Μούτση σου απαντώ...
ας είναι, η εκδρομή μας είναι αξέχαστη αφού δε ξεχνάμε να θυμόμαστε τον εαυτό...και γι αυτό είναι αληθινή!
κλείνω τα ματια δεν κοιμάμαι, βλέπω καλύτερα ΤΩΡΑ και συνεχίζουμε την εκδρομή...
καλό βράδυ να έχεις!
Βαφτησιμίε μου και εμένα μου αρέσει ο δουλεμένος και ψαγμένος στίχος.Ο πολυεπίπεδος που σε ωθεί να τον ψάξεις περισσότερο εις βάθος για να ανακαλύψεις ολοκληρωτικά το νόημά του.Να χρειάζεται να το ακούσεις ξανά και ξανά ώστε να το απολαύσεις πραγματικά και να το κατανοήσεις πλήρως.
Άλλες φορές όμως θέλω να ακούσω κάτι πιό απλό και ανεβαστικό μόνο και μόνο για να περάσω ένα ευχάριστο μουσικό 5λεπτο.
ΑΦ από ΑΦΓ
Αυτή τη φορά δε μου βγήκε το όνομα.Γιατί;
Οκ επιτέλους είμαι επώνυμος!!!
αν είναι μόνο για ένα 5λεπτο οκ!
καληνύχτα φίλε Γιάννη!
Λοιπόν, από τις μέρες που είχα προβλήματα με τον παλιοΟΤΕ, χρωστάω κάτι εδώ, στην εκδρομή :)
Μια εκδρομή -που είν' η ζωή μας...
και μια "θαλασσινή, μαγική" εκδρομή ;)
(με δεξί κλικ και αποθήκευση, τα κατεβάζεις αν δεν τα έχεις)
ΑΦ και καληνύχτες!
τι να πω, αυτά είναι ΑΔώρα!
ευχαριστώ!
ΑΦ ΚΑΙ ΚΑΛΌ ΒΡΆΔΥ!
Δημοσίευση σχολίου