Τζ. Ρουμί

Καρφί στραβό στο ήρεμο πρόσωπο
γίνεται η σκέψη.
Χρυσή σπάθα βυθίζεται σ' ένα σωρό σκατά.
Ας υποθέσουμε ότι χαλάρωσες ένα διανοητικό κόμπο.
Ο σάκος αδειανός.
Γέρασες προσπαθώντας να λύσεις τέτοιους γρίφους.
Άντε λύσε και μερικούς ακόμα!
Είναι κι ένας σφιχτόκομπος στον ίδιο το λαιμό σου
το αίνιγμα του αν ζεις αρμονικά
μ΄αυτό που δεν έχει όνομα.
Συνέχεια εξετάζεις ουσία και αιτίες.
Σκορπάς τη ζωή σου σαν προσπαθείς
η σύνταξή σου να είναι σωστή.
Διορθώνεις και τον άνεμο στα λόγια του αέρα!
Στο κάθε χειροτέχνημα νομίζεις αναγνώρισες και τον Δημιουργό.
Τόσο πολύ περήφανος για το συλλογισμό σου!
Ο άνθρωπος της σκέψης συλλέγει αποδείξεις.
Ο μυστικός τ' ανάποδο.
Σκύβει απαλά στο στήθος του καθένα
και χάνεται στην απάντηση.
Η σκέψη βγάζει καπνό πολύπλοκο
στο τέλος της φωτιάς.
Ο μυστικός στέκει στη φωτιά.Ακίνητος.
Η φαντασία τα αγαπά του καπνού τα σχήματα.
Είναι όμως λάθος καίριο απ' τη φωτιά να βγαίνεις.

μικρό απάνθισμα από την Ποίηση του Ρουμί σε απόδοση του Β.Ναχμία