Στίχοι: Βασίλης Δημητρίου
Μουσική: Βασίλης Δημητρίου
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Στο πεπρωμένο σου να δίνεις σημασία
και να προσέχεις πως βαδίζεις στη ζωή
όταν κοιμάσαι άλλος γράφει ιστορία
και κάποιος παίζει τη δική σου την ψυχή
Όλοι έχουμε γραμμένο που το λένε πεπρωμένο
και κανένας δεν μπορεί να τ' αποφύγει
δεν υπάρχει θεωρία ούτε τρένα ούτε πλοία
κι ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί
από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές
Για την αγάπη όσα κι αν δίνεις είναι λίγα
και να το ξέρεις πως δεν έχει ανταμοιβή
δώστα και φύγε και μη χάνεις ευκαιρία
στο περιθώριο μη βάζεις την ψυχή
Όλοι έχουμε γραμμένο που το λένε πεπρωμένο
και κανένας δεν μπορεί να τ' αποφύγει
δεν υπάρχει θεωρία ούτε τρένα ούτε πλοία
κι ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί
από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές
Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2014
(1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2013
(15)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2012
(47)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (8)
-
►
2011
(29)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
▼
2010
(45)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ▼ Φεβρουαρίου (12)
- ► Ιανουαρίου (3)
15 σχόλια:
Καλησπερα φιλε μου! Υιοθετω την μη ρομαντικη αποψη οτι δεν υπαρχει πεπρωμενο. Εμεις αποφασιζουμε τι θα κανουμε με την ζωη μας. Πιστευω οτι η ζωη ειναι χαοτικη. Αλλα οχι με την κακη εννοια του χαους. Εννοω οτι δεν μπορει να προβλεφθει. Και στην τελικη νομιζω οτι ειναι κατι ομορφο αυτο...Να βγαζεις απο το χαος κατι.
Να 'σαι καλα! Καλημερα!
καλησπέρα φίλε Αλχημιστή,
ως αρκετά μεγαλύτερος σε ηλικία από εσένα έχω προλάβει να υιοθετήσω και τη δική σου άποψη και την ακριβώς αντίθετη και αυτό με κάνει να τις βλέπω σαν τις δύο άκρες ενός μπαστουνιού...
ένα πεπρωμένο βλέπω σίγουρο κι αυτό είναι ο θάνατος...όλα τ' άλλα παίζονται μέχρι τέλους...
λες ότι εμείς αποφασίζουμε για τη ζωή μας αλλά αυτό πρέπει να το εξετάσει κανείς πολύ προσεκτικά πριν φτάσει σε ένα συμπέρασμα...
το μυαλό μας έχει υποστεί μια διαμόρφωση από την οικογένεια, τους φίλους ,τους δασκάλους, την θρησκεία ή οποιαδήποτε ιδεολογία και λειτουργεί μέσα στα πλαίσια αυτής της διαμόρφωσης...αυτό το μυαλό, που είναι κοινό για όλους μας ανεξαρτήτου φυλής και χρώματος, έχει μάθει να επιλλέγει τι θα κρατήσει και τι θα πετάξει...αυτή η επιλογή είναι αληθινή ελευθερία; πώς μπορεί να είναι αφού εξαρτάται από τη διαμόρφωση;τότε υπάρχει αληθινή ελευθερία και πώς μπορεί κανείς να είναι ελεύθερος;
http://www.klibrary.gr/el/text
εδώ μπορείς να διαβάσεις κάποια πράγματα σχετικά με τους προβληματισμούς μας που μπορούν να βοηθήσουν ...
να είσαι καλά φίλε μου και χάρηκα που στάθηκες αφορμή να περπατήσουμε στο άλσος παρεούλα κουβεντιάζοντας, καλό απόγευμα!
Εγώ πάντως μία απορία έχω.Το πεπρωμένο και η μοίρα είναι ομοειδείς ή διαφορετικές καταστάσεις;Βέβαια δεν γνωρίζω αν η λέξη "καταστάσεις" είναι η σωστή οότε...
Για να δούμε,σε πρώτη φάση η λέει το Ελληνικό λεξικό:
μοίρα:Η υποθετική και ανεήγητη δύναμη που θεωρείται υπεύθυνη για ότι συμβαίνει στον κάθε άνθρωπο.
πεπρωμένο:Η μοίρα του καθενός.Ό,τι δηλαδήαυτή έχει ορίσει για τον καθένα.
Άρα,με βάση την λογική,πεπρωμένο=μοίρα.
Ωραία.Αφού το ξεκαθαρίσαμε αυτό προχωράμε.
Με προβλημάτισε το κείμενο του Κ. στο link σου φίλτατε.Άρα τελικά δεν είμαστε ελεύθεροι βούλησης;Η επιρροή επηρεάζει κάθε είδους ελευθερία;Μα όμως γίνετε,από την άλλη,να μείνουμε τελείως ανεπηρέαστοι;
Αν καταφέρουμε,υποθετικά,να μένουμε ανεπηρέαστοι από τα πάντα αυτό δεν θα μας κάνει λιγότερο ανθρώπινους ανθρώπους;
Συγγνώμη αν φαίνονται λίγο ασυνάρτητα τα παραπάνω αλλά μόλις διάβασα το κείμενο του Κ.Και οι σκέψεις δεν έουν μπει σε μία σειρά στο μυαλό μου.
Είναι ακόμα κουβάρι.Πίστεύω σιγά-σιγά να αρχίσω να το ξετυλίγω.
Σε ευχαριστώ που με προβλημάτισες!
!!ΑΦ!!
χμμμ! ...πιάσε μια βόμβα από το βαφτηστήρι σου με αγάπη...
http://www.youtube.com/watch?v=n6bfd5O8YW4
Δεν ξέρω αν είμαι τυχερός.Μα κα κάθε φορά που πέφτω θα σηκώνομαι και θα ξεκινάω πάλι.Ευχαριστώ για την βόμβα!
Και αφου σου αρέσει η Ε.Β.πιάσε και μιία πιο,ανάλαφρη,βόμβα από μένα.
http://www.youtube.com/watch?v=uMA2_M_CgmE
Παντως,άσχετο,σε κάποιο μπλογκ είχε σχολιάσει η ΚΜΝΔ και είχε καταφέρει να link.Πως τα κατάφερε δεν ξέρω.Νόμιζα ότι link γίνονται αυτόματα μόνο σε μπλογκ της wordpress.
Όχι σαν και εμάς που παιδευόμαστε με το αντιγραφή επικόληση όταν ανταλλάσουμε αφιερώσεις!
Α Δημητρη ουσιαστικα συμφωνουμε. Καταλαβα τι λες ακριβως και συμφωνω απολυτα. Οταν ελεγα οτι δνε πιστευω στο πεπρωμενο εννοουσα το πεπρωμενο που επιβαλλεται σε εμας απο καποια εξωτερικο παραγοντα, θεο, κλπ κλπ. Ναι σιγουρα η κοινωνια μας διαμορφωνει και εμεις διαμορφωνουμε την κοινωνια. Απλα αυτο του ειδους το πεπρωμενο το λεω συνηθισω "μη ελευθερια", οχι με την μορφη της ελευθεριας να κανεις ο,τι θες, αλλα την εσωτερικη ελευθερια. Συγγνωμη που δεν ημουν πιο ακριβης. Ναι με αυτη την εννοια που το θετεις ναι μοιραια οδηγουμαστε στο ολοεθρο οπως ολα δειχνουν.
Πετρωμένο
.
.
.
δυστυχώς πετρωμένο.
Πεπρωμένο, μοίρα, τυχερό.
Όλα είναι το ίδιο.
Δεν είναι όλα τύχη και πεπρωμένο, είναι και οι δικές μας επιλογές.
Αυτές γίνονται σύμφωνα με την διαπαιδαγώγηση και προσωπικότητα που έχουμε και οδηγούν την τύχη μας.
Σύμφωνα με την ιδιοσυγκασία του ο καθείς φτιάχνει και την τύχη του.
Και μη ξεχνάμε "συν Αθηνά κα χείρα κίνει"
Καλό βράδυ.
Πολύ όμορφο τραγουδάκι και φυσικά με πολύ νόημα..απ κάτι τέτοια τραγούδια βγαλμένα απ την ζωή μαθαίνεις για την ζωή..
Καλησπέρα καλη εβδομάδα και να έιναι γεμάτη χαμόγελα! :)
φίλε Αλχημιστή κατάλαβα από την αρχή ότι συμφωνούμε...αν και αυτό, ξέρουμε καλά ότι λίγη σημασία έχει...
εκείνο που είναι πολύ σπουδαίο είναι ότι μπορεί και ακούει ο ένας τον άλλο...
καλό απόγευμα καλέ μου φίλε!
άγρια ομορφιά έχει η πέτρα...
γερνάει υπέροχα, σφύζει η ζωή μέσα της...
και η δική σου Γκούφη δε φαίνεται να χορταριάζει...
Θαλασσένια νομίζω ότι σ ωστά θέτεις εδώ το θέμα της ισσοροπίας ...γιατί αν δεν υπάρχει θα γλιστρήσουμε σε άκρα επικίνδυνα...
καλό απόγευμα κόρη Θαλασσινή!
καλησπέρα αστεράκι μας ,χαίρομαι που περνάς και φωτίζεις για λίγο το άλσος!
καλή εβδομάδα να έχεις!
Χμ...Ωχ...ωχ! στην βουτιά που τολμάς άκου, θα σου αρέσει:
Η Ζωή δεν είναι φιλοσοφία
ούτε κάποιο πανέξυπνο σύστημα σκέψης.
Η Ζωή δεν έχει θεό
ούτε τη βαραίνει κανένα μυστήριο γεμάτο τρόμο.
Η Ζωή δεν έχει συγκεκριμένη κατοικία ούτε ξέρει τη θλίψη της τελικής φθοράς.
Η Ζωή δε γνωρίζει ούτε ευχαρίστηση ούτε πόνο
ούτε το μαρασμό απ' το κυνήγι της αγάπης.
Η Ζωή δεν είναι ούτε καλή ούτε κακιά
ούτε σκοτεινή τιμωρία γι' απερίσκεπτες αμαρτίες.
Η Ζωή δε προσφαίρει παρηγοριά
ούτε ξαποσταίνει σε τεμένη λησμονιάς.
Η ζωή δεν είναι ούτε πνεύμα ούτε ύλη
ούτε ξέρει απ' την αμείλικτη διαίρεση πράξης
κι απραξίας.
"Παραβολές και ποιήματα".
Τζ. Κρισναμούρτι
Δημοσίευση σχολίου