Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010
Είμαι βίαιος
Είμαι βίαιος...αυτό είναι γεγονός και το αν είμαι λίγο ή πολύ βίαιος έχει μικρή σημασία.
Δεν κατακρίνω ούτε δικαιολογώ τον βίαιο εαυτό μου και δεν δέχομαι ότι είναι στη φύση μου.Για να λύσω το πρόβλημα χρειάζεται ΤΩΡΑ να το κοιτάξω να κάνω κάτι γι αυτό να αποκτήσω στενή σχέση μ' αυτό γιατί θέλω να τελειώσει.Δεν υπάρχει μέθοδος που θα με βοηθήσει να "γίνω" μη-βίαιος.Το σπίτι μου έχει πάρει φωτιά και καίγεται και πρέπει ΤΩΡΑ να το σώσω...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2014
(1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2013
(15)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2012
(47)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (8)
-
►
2011
(29)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
▼
2010
(45)
- ▼ Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (12)
- ► Ιανουαρίου (3)
9 σχόλια:
Ουφ!...ομολογώ πως άντεξα με πολύ κόπο να το δω, εξαιρετικά δυσάρεστο...ήθελα απλά να δω που το πάει...
Από μικρό κορίτσι είχα δηλώσει: "Δεν θα κάνω στον άλλο ότι δεν θέλω να μου κάνουν"...Από τότε η ιδέα και μόνο ότι εξ' αιτιάς μου άλλος άνθρωπος μπορεί να υποφέρει μου είναι απλά ανυπόφορη...
Έχω υποστεί ψυχολογική βία...και έφυγα τρέχοντας μ΄ένα μωρό στην αγκαλιά...
Κι ένα ερώτημα...ποιό το ώφελος ενός τέτοιου πειράματος;
"Κανείς δεν μπορεί να με πληγώσει χωρίς την συγκατάθεση μου". Γκάντι.
ΑΦ Και καλό μας βραδάκι! :)))
Να, λοιπόν, που οι στρεβλές εγκεφαλικές εξισώσεις
για άλλη μια φορά πρυτανεύουν...
Καλησπέρα, dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)
Είναι μύθος το ότι όλοι είμαστε ίδιοι Δημήτρη μου , αυτό που για κάποιους είναι αποδεκτό και τόσο "ανθρώπινο" , για κάποιους άλλους είναι απλώς αποκρουστικό και απαράδεκτο ... και δεν εννοώ αυτους που στρουθοκαμηλίζουν αλλά εκείνους που έχουν μια φιλοσοφία ζωής που τους προφυλάσει από πράξεις που κατά την γνώμη τους υποτιμούν την πνευματική φύση του ανθρώπου .
Το να δηλώνεις ειλικρινά ότι είσαι βίαιος χωρίς να καυχιέσαι γι αυτό κι επιθυμώντας να το αλλάξεις , είναι ίσως το 99% της "θεραπείας" .
Καλό βράδυ φίλε μου !!!
Θα παρακάμψω τους συνειρμούς που είχα με τον Γκάντι (μη-βία ως αντίθετο της βίας αλλά όχι και αντίδοτο...) και βρίσκω ως ένα σημείο εντάξει τη ρήση του.
Θεωρώ πολύ σημαντικό το ερώτημα που θέτεις και βρίσκω αντελώς αχρείαστα αλλά και άχρηστα τέτοια ψυχολογικά πειράματα και από ένα σημείο και μετά πολύ επικίνδυνα.
Αχρείαστα και άχρηστα γιατί ο οποιοσδήποτε λογικός και σοβαρός άνθρωπος μπορεί να διακρίνει εύκολα τη βιαιότητα του και αν θέλει να κάνει κάτι μ' αυτή να την ακολουθήσει,να την παρατηρήσει,να την κατανοήσει χωρίς να περιμένει την ανάλυση του αποτελέσματος του πειράματος από την αυθεντία .
Επικίνδυνα γιατί καθιερώνουν ως αυθεντία τον ερμηνευτή και εμπνευστή του πειράματος και μας οδηγούν σε μια άλλη παρόμοια αυθεντία για να μας προσφέρει έτοιμη ανάλυση και λύση του προβλήματος.
Επικίνδυνα γιατί χρησιμοποιούνται από τους χειραγωγούς και προαγωγούς των μαζών για την ταχύτερη βελτίωση στην παραγωγή του πειθήνιου μαζάνθρωπου,καταναλωτή και εντέλει μη-ανθρώπου.
Τώρα μου ήρθε και ένα τραγούδι της Λίνας στο μυαλό και με αυτό θα σε καληνυχτίσω( και ένα ΑΦ όπως πάντα)
χμ! συγνώμη αλλά δεν το βρήκα :( λέγεται τα "εμπορεύματα "
και είναι από τις υδρόγειες σφαίρες της άλκηστης πρωτοψάλτης....ενδεικτικός στίχος "ολες σου οι ανάγκες προμελετημένες φάτε πιείτε μάγκες έτοιμη ζωή..."
Άραγε είμαστε βίαιοι ή όχι?Και τελικά κατά πόσο είναι στο χέρι μας;Πόσο ανεπηρέαστος μπορεί να είναι κάποιος στα εξωτερικά ερεθίσματα;Και στο περίγυρό του;
Άγρια βίντεο που γεννουν επικοδομιτική συζήτηση ώστε να γνωρίσουμε καλύτερα έκαστος τα έσω μας.
Καληνύχτα βαφτησημιέ!!!
η αλήθεια είναι ότι δεν έχω κοιτάξει ποτέ τις σκέψεις ως μαθηματικές εξισώσεις...πάντα είχα μια απέχθεια στα μαθηματικά.Εχεις δίκιο όμως τώρα που το σκέφτομαι...μια μαθηματική εξίσωση, μια παρτιτούρα μουσικής ...και πάντα να κυριαρχεί το στρεβλό, η κακοφωνία ή πιο σωστά να συνεχίζεται η κακοφωνία του στρεβλού.Υπάρχει όμως κάτι που αντέχει και τίποτα στρεβλό και κακόφωνο δε μπορεί να το "χαλάσει"...
"υπάρχει κάτι που θα μπορούσε,Γκούφη μου, να μας σώσει.
Κάτι που πάντα βρίσκεται σ' αιώνια εναλλαγή,
κάτι που σχίζει τις θολές γραμμές των οριζόντων,
και ταξιδεύει αδιάκοπα την ατελείωτη γη.
Κάτι που θα 'κανε γοργά να φύγει το κοράκι..."
Σ' ευχαριστώ πολύ που πέρασες, Γκούφη.
Ναι! Ηλία,
"το πρώτο βήμα είναι και το τελευταίο" ...η καρδιά νομίζω είναι αυτή που μας προφυλάσσει από κάθε τι που μας υποτιμάει ως ανθρώπους...και καθώς φαίνεται χρειάζεται μεγάλο πάθος και νοημοσύνη για να βρίσκεται κανείς σε διαρκή επικοινωνία μαζί της.
"μου 'λεγε η καρδιά:πάρε μυρωδιά το λάδι εδώ πώς καίγεται και ζήσε το ταξίδι..." τελικά εγώ ως δημήτρης(ότι στίχο θυμάμαι χαίρομαι) έπρεπε να προσδιορίζομαι στα μπλογς :))
Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα Ηλία μου ,καιρό είχαμε να τα πούμε.
Ναι καλό είναι να μην εφησυχάζουμε και να είμαστε σε επαγρύπνηση Γιάννη.Έχουμε πολλά να μάθουμε για τους εαυτούς μας...
Καλή εβδομάδα να έχεις Γιάννη.
Δημοσίευση σχολίου