Ένα πλοίο ταξίδευε σχεδόν ακυβέρνητο,έτοιμο να βυθιστεί από τα πελώρια κύματα του Ινδικού Ωκεανού.Οι επιβάτες ήταν γονατισμένοι,προσέυχονταν,μετανοούσαν και έκαναν τάματα για να σωθούν.Μόνο ο Νασρεντίν Χότζας που βρίσκονταν ανάμεσα στους επιβάτες ήταν όρθιος και ατάραχος.Ξαφνικά μέσα στη μέση του πανικού ο Χότζας φώναξε δυνατά:
-Ήσυχα φίλοι μου.Μη γίνεστε τόσο γενναιόδωροι και μην υπόσχεστε να γίνετε καλύτεροι άνθρωποι.Μου φαίνεται ότι βλέπω στεριά.
Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2014
(1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2013
(15)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2012
(47)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (8)
-
▼
2011
(29)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2010
(45)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (12)
- ► Ιανουαρίου (3)
4 σχόλια:
αχ... ο Ιερός και Μέγας Κίνδυνος...
στην ουσία Εκβιαστής είναι...
μας κλέβει τους πιο Μεγαλους Όρκους ... κι ας τους ξεχάσουμε μόλις...περασει η μπόρα!!!!
Μέντορας Καζαντζάκης:
στην αρρώστια και στον κίνδυνο ανάβουμε το καντήλι και φιλάμε το εικόνισμα και το σταυρό...
Φιλί.....
Πάρα πολύ καλό φίλε μου.
Καλό Μήνα σε εσένα και στην οικογένειά σου...
Οι όρκοι είναι για να τους παραβαίνουμε...τα καντήλια...τα εικονίσματα ...οι θεοι...εφευρέσεις της δυστυχίας του φτωχού μας μυαλού θα έλεγε κανείς.
Φιλιά
Να είσαι καλά φίλε Ιωάννη .
Καλό μήνα να έχουμε.
Δημοσίευση σχολίου