Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Εν ώρα κινδύνου

Ένα πλοίο ταξίδευε σχεδόν ακυβέρνητο,έτοιμο να βυθιστεί από τα πελώρια κύματα του Ινδικού Ωκεανού.Οι επιβάτες ήταν γονατισμένοι,προσέυχονταν,μετανοούσαν και έκαναν τάματα για να σωθούν.Μόνο ο Νασρεντίν Χότζας που βρίσκονταν ανάμεσα στους επιβάτες ήταν όρθιος και ατάραχος.Ξαφνικά μέσα στη μέση του πανικού ο Χότζας φώναξε δυνατά:
-Ήσυχα φίλοι μου.Μη γίνεστε τόσο γενναιόδωροι και μην υπόσχεστε να γίνετε καλύτεροι άνθρωποι.Μου φαίνεται ότι βλέπω στεριά.

4 σχόλια:

~reflection~ είπε...

αχ... ο Ιερός και Μέγας Κίνδυνος...

στην ουσία Εκβιαστής είναι...

μας κλέβει τους πιο Μεγαλους Όρκους ... κι ας τους ξεχάσουμε μόλις...περασει η μπόρα!!!!

Μέντορας Καζαντζάκης:

στην αρρώστια και στον κίνδυνο ανάβουμε το καντήλι και φιλάμε το εικόνισμα και το σταυρό...


Φιλί.....

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Πάρα πολύ καλό φίλε μου.

Καλό Μήνα σε εσένα και στην οικογένειά σου...

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

Οι όρκοι είναι για να τους παραβαίνουμε...τα καντήλια...τα εικονίσματα ...οι θεοι...εφευρέσεις της δυστυχίας του φτωχού μας μυαλού θα έλεγε κανείς.
Φιλιά

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

Να είσαι καλά φίλε Ιωάννη .
Καλό μήνα να έχουμε.

Αρχειοθήκη ιστολογίου